Yaşantıları unutmak
Çok düşünen, üstelik nesnel düşünen bir kişi kendi yaşantılarını kolayca unutur, ama bu yaşananların doğurduğu düşünceleri o denli kolay unutmaz.
Sayfa 295Kitabı okudu
"Unutkanlığın çeşitli sebepleri vardır: Bazı bilgileri, geçmiş yaşantıları unutmak istediğimiz için biz belleğimizden sileriz. Hatırlamak istemediğimiz anıları, bize acı veren olayları belleğimizin mahzenine atarız. Çünkü acı veren şeyleri sürekli hatırlayarak yaşamak çok zordur. Geriye dönüp bakarsanız, belleğinizde yer eden şeylerin daha çok hoş hatıralar olduğunu görürsünüz. İnsan belleğinde kötü olanı, olumsuz olanı inkâr etme yolunda bir eğilim vardır. Ancak biz her ne kadar unuttuğumuzu, sildiğimizi, “bastırdığımızı" düşünsek de o yaşantılar hatırlanmasalar dahi belleğimizin derinliklerinde var olmaya devam eder. "Bastırma" denen bu durum, bünyenin, sürekli olarak üzücü anılarla meşgul olmamak adına kurduğu bir savunma mekanizmasıdır."
Sayfa 235 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
Yaşantıları unutmak, 526
. Çok düşünen, üstelik nesnel düşünen bir kişi kendi yaşantılarını kolayca unutur, ama bu yaşantıların doğurduğu düşünceleri o denli kolay unutmaz.
Sayfa 257 - Epub
Yaşantıları unutmak
"Çok düşünen, üstelik nesnel düşünen bir kişi kendi yaşantılarını kolayca unutur, ama bu yaşantıların doğurduğu düşünceleri o denli kolay unutmaz."
Sayfa 295 - İş BankasıKitabı okudu
Hani izlediğimiz filmlerde, dizilerde, dinlediğimiz şarkılarda "Unutacaksın, zamanla her şey unutulur." gibi cümleler kurulur. Çoğu kez unutmak gerçekten mümkün mü diye düşünürdüm. Sanki mümkün ama bunu ben başaramıyorum sanırdım. Psikoloji bilimi öğretti ki unutmak diye bir şey aslında mümkün değil. Ancak kişi hafıza kaybı yaşar ya da zihinsel yetilerini yitirir, bastırma savunma mekanizmasını kullanır o ayrı. Ama temelde unutmak yok. Peki ne var? Yaşadıklarımızın bugünümüzü etkilememesi var. Olumsuz yaşantıları bilgiye dönüştürmek var. Yaşamımda beni üzen şeyleri unutmadım, sanırım ölene dek de unutmayacağım :) Ama bugünümü olumsuz etkiliyor mu? Hayır. Bilakis bilgiye dönüştü ve bu yeni bilgilerle yolum aydınlanıyor. İşte bilime yaslanmak bu yüzden çok anlamlı. Acı, bilgiye dönüştü. Yolculuk bitti mi? Hâlâ devam ediyor. Öyleyse bundan sonra yaşanacaklar da bilgiye dönüşecek böylece.
Mutluluk nedir sizce? Geçmiş acılarımızı unutmak ? An'ı yaşamak?
Kalplerinde yaralar açan olayları, gönüllerinde fırtınalar koparan yaşantıları kolaylıkla unutanlara ne mutlu.
Bordo Siyah Yayınları
