Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Uyanmış olmalısın.
Saçlarını tararken beni hatırladın, değil mi?
783.jpg){kind=small}
Özleme bir diyeceğim yok.
O kömür kırıntıları arasında parlayan bir cam parçası.
O nefes alışı sevgimizin, kavuşmalarımızın anlamı.
O tek güzel yönü bekleyişlerimizin.
İnsanlığımız özleyişlerimizle alımlı,
Yaşantımız özlemlerle güzel.
Özlemin buruk bir tadı var, hele seni özlemenin.
Bir kokusu var bütün çiçeklere değişmem.
Bir ışığı var, bir rengi var seni özlemenin, anlatılmaz.
Sayfa 124 - Sahibini Arayan Mektuplar,birinci bölüm, beşinci mektupKitabı okudu
Milyonlarca kişi kitap okuyor, müzik dinliyor, tiyatroya ve sinemaya gidiyor. Neden? Oyalanmak, dinlenmek istiyorlar, demek yeterli bir cevap olmaz. İnsanın bir başkasının hayatına, sorunlarına gömülmesi, kendini bir resim, bir müzik parçası ya da bir roman, oyun, film kişisi ile özdeşleştirmesi neden oyalayıcı, dinlendirici, eğlendirici olsun? Böyle gerçek dışı olaylar neden gerçekmiş gibi değerlendirilsin? Eğer, "Kendi yaşantımızdan daha renkli, doyurucu bir yaşantıya geçmek
istiyoruz." dersek o zaman yeni bir soru ortaya çıkıyor.
Yaşantımız neden yeterli değil? Belli ki insan kendini aşmak istiyor. Başkalarında, kendi yaşantısı olabilecek yaşantıları görüp onları kendinin kılarak çevreyle bütünleşebileceğini seziyor. 📚🕊️🙂
#alıntı
Zaten tüm yaşantımız boyunca böyle en kötü zayıflıklarımız ile hainliklerimizi en tiksindiğimiz kimseler uğruna yaparız.
İnsanlık
Mayıs Ayı Hikaye Etkinliği
(Kaç nolu resim olduğunu ön yargıya kapılmadan okumanız için en sona bıraktım.)
(Mümkünse şu müzik eşliğinde okuyun.
youtu.be/A3CK21RhynY )
Sen bende kusur ben sende “huzur” aradım. Bizim çıkarsız yaşantımız, sizin menfaat terazini bozar. Kaybetmeye korktuğun ne varsa, özgür bırak.
Zaten tüm yaşantımız boyunca böyle en kötü zayıflıklarımız ile hainliklerimizi en tiksindiğimiz kimseler uğruna yaparız...
"Adlar"
"Adlar, yalnızca sembollerdir. Ve biz yaşantımız boyunca, sembollerin ardından koşarız. Oysa kim bilir senin gerçek adın nedir?"
Şimdi artık biliyorum ki, bütün yaşantımız içinde ancak bir/kaç kişiye böyle hak tanırız. Onu şımartır, yüz verir, alttan alır ve hatta ona teslim bile oluruz. O da bunu, zaten taa en başından bilmektedir. Eğer çok şanslı değilseniz, karşınızdaki şımarır, ipin ucunu kaçırır. Bin pişman olur, incinir, düşkırıklarıyla yaralanır ve acı çekersiniz sonunda. Bazen, çok ender de olsa şanslısınızdır ve bir mucize yaşarsınız. Çünkü, karşınıza dilinize akraba biri çıkmıştır.
Sayfa 74Kitabı okudu
Zaten tüm yaşantımız boyunca böyle en kötü zayıflıklarımız ile hainliklerimizi en tiksindiğimiz kimseler uğruna yaparız…
Sayfa 296 - Can YayınlarıKitabı okuyor