“Demir olsam çürürdüm. Toprak oldum da dayandım.”
| Yaşar Kemal
"Yakacak odunum olmadığı için birkaç çeketi üst üste giyip, eldivenlerle yazdım İnce Mehmed'i"
*Yaşar Kemal*
"İnsan, alemde hayal ettiği müddetçe yaşar."
Yahya Kemal Beyatlı
Bu roman bir de insanlık adına bir utancın romanı....Yasar Kemal....
Erdal ÖZ' ün kalemiyle ilk Gülünün Solduğu Akşam kitabıyla tanışmıştım buda ayrı bir etkiledi beni
Yalın Duru bir dille yazılmış,
Hesaplaşma, utanc, ezilme, sorgu, darbe, direniş, acı gerçekler, baskının yer aldığı hayatın acı ama yasanan olayların bugüne aktarılmasını üzülerek okuyacağız bir kitap okuyun okutun..
Adın yok.
Siyasisin.
Nurilerin koğuşuna atıyorlar seni..
Sonra daracık bir odaya alıyorlar. Her geçen an daha da daralan.
Ayaklarının dibinde insan pislikleri, sidik kokusu ve kan.
Nefes diye onları çekiyorsun içine. Ciğerlerine yapışıyorlar.
Diri diri gömülmüş gibisin. Üstün başın pislik içinde.
Beklemek korkunç..
Ezen değil ezilensin. Vuran değil vurulan. Ağzı burnu kanayan, dişleri dökülen..
"KAFAN SUÇLU SENİN,KAFAN!"
Yaralısın 
Erdal Öz
Kuş uçmaz, kervan geçmez bir yerdesin.
Su olsan kimse içmez,
Yol olsan kimse geçmez,
Elin adamı ne anlar senden?
Çıkarsın bir dağ başına,
Bir ağaç bulursun Tellersin
pullarsın Gelin eylersin.
Bir de bulutları görürsün,
bir de bulutları görürsün,
bir de bulutları görürsün.
Köpürmüş gelen bulutları.
Başka ne gelir elden?
Çın çın ötüyor yüreğimin kökünde
şu dünyanın ıssızlığı.
Tanrı kimsenin başına vermesin
böyle bir yalnızlığı!
YAŞAR KEMAL