Seni yaşayacağım, anlatılmaz,
Yaşayacağım gözlerimde;
Gözlerimde saklayacağım.
... Ben yaşadıkça, varlığım bütün çaresizliklere meydan okuyacak. Unutma; seni sevdiğim için ölebilirdim, seni sevdiğim için yaşayacağım. Biraz sonra mektuplarınla resimlerni tutuşturacak bir kibrit çöpü gibi çekiliyorum hayatından. Her şeyiyle onu sana bırakıyorum. Hayatın senin olsun. istersen hayatım da.. Ama sen kendinin bile olamayacaksın artık. Ben yaşadıkca, adım söylendikçe...
Seni bensizliğe ve kendimi sana mahkum ediyorum...
Bir geçmiş yaratacağım kendime, yepyeni bir geçmiş.
Kandan, kinden ve ihtirastan uzak.
Artık daha mutlu, daha sevinçli uayanacağım sabahları.
Tıpkı çocukluğumdaki gibi.
Ben sevinç dolu uyanmayali o kadar uzun zaman oldu ki.
Bir nar ağacı büyüyor içimde şimdi.
Kokusunu duyuyorum
Ben seçtim ve ben yaşadım.
Pişman mıyım, hayır.
Mutluyum, mutluydum.
Bir kış masalıydı bu.
Yaşadım ve yaşayacağım.
Küçücük bir ölüm mü korkutacak beni?
Heba, yoksa ne anlamı olurdu ki yaşamın.
Kışlar üsütmeyecek artık beni.
Her an kar sessizliğine ve huzura dönüşülecek
ve bir nar ağacı büyüyecek içimde.
Sevinç dolu sabahları uyanıp onu sulayıp koklayacağım.
Yeniden ve yeniden.
Kâbuslar Evi - Çağan Irmak - 12.bölüm
"Ben önemli falan değilim. Herkes ben olmadan da yaşayabilir" diyorum.
"Herkesten bana ne? Ben nasıl yaşayacağım?
BENDEN SONRA MUTLULUK
Bunca yıl yaşadım
Elime ne geçtiyse yitirdim
Biraz daha yaşayacağım
Yalnız bir şey biriktirdim
Bir bakış, bir görüş, bir duyu, bir düşünce
Belki aç kalacağım
Suçlanacağım ölünce
Biraz yazdım, artık hep yazacağım
Hüzünden baş alamadım
Görünce ...
Sonradan eski alışkanlığına uyarak, kendi kendine hemen: 'Peki bundan sonra ne olacak? Bundan sonra ne yapacağım?' diye soruyor, bundan sonra da gene kendi kendine karşılık veriyordu. 'Hiç bir şey yapmayacağım: Sadece yaşayacağım. Ah, ne hoş şey!'.
Çünkü ben artık dünyada iyi insanların olduğundan hep şüphe edeceğim ve her şeyi, herkesi sorgulayarak yaşayacağım.
- Sonsuza kadar kalbimizde kalacaksın, koca adam.
(Özellikle bu beni delirtiyordu çünkü geride kalanların ölümsüz olduğu gibi bir ima taşıyordu. Hafızamda sonsuza kadar yaşayacaksın çünkü be sonsuza kadar yaşayacağım! ARTIK SENİN TANRIN BENİM, ÖLÜ ÇOCUK! SENİN SAHİBİN BENİM! Ölmeyeceğini düşünmek de ölmenin yan etkilerinden biriydi.)
Sayfa 268Kitabı okudu
