Ben
senden önce ölmek isterim.
Gidenin arkasından gelen
gideni bulacak mı zannediyorsun?
Ben zannetmiyorum bunu.
İyisi mi, beni yaktırırsın,
odanda ocağın üstüne korsun
içinde bir kavanozun.
Kavanoz camdan olsun,
şeffaf, beyaz camdan olsun
ki içinde beni görebilesin...
Fedakârlığımı
Seni, sensiz yaşayacağım aklımın ucuna gelmezdi.
Ama sen böyle de aşksın.
Sayfa 27Kitabı okudu
İnsan tahammül edemeyeceğini zannettiği şeylere pek çabuk alışıyor ve katlanıyor. Ben de yaşayacağım... Ama nasıl yaşayacağım!.. Bundan sonraki hayatım nasıl dayanılmaz bir işkence olacak!.. Ama ben dayanacağım... Şimdiye kadar olduğu gibi...
Sayfa 46Kitabı okudu
Bazen düşünüyorum da, düşlerimi birleştirerek kendime kesintisizce akacak ikinci bir hayat kursam ne hoş olurdu, günlerimi düşsel konuklarla, uyduruk insanlarla geçireceğim, acısını da keyfini de yaşayacağım ikinci bir hayat. Öyle bir dünyada başıma felaketler gelir, büyük sevinçler üzerimde erirdi. Ve bana dair hiçbir şey gerçek olmazdı. Ama herşeyin kendine has, muhteşem bir mantığı olurdu, herşey haz verici bir yalanın ritmiyle akıp giderdi, herşey ruhumdan yapılmış bir şehirde olup biterdi, ruhum ise sakin bir trenle içimde çok uzaklara, çok uzaklardaki bir perona gidip kaybolurdu... Ve bütün bunlar hem dış hayattaki gibi, hem de Güneşin Ölümü'ndeki estetik gibi açık, kaçınılmaz olurdu.
Sayfa 164
"Burada ıstıraba ve tevekküle o kadar alıştım ki, onları bırakırsam ruhumun bir parçası kesilmiş gibi boşluk duyacağım; bırakmazsam isyansız nasıl yaşayacağım?"
BEN SENDEN ÖNCE ÖLMEK İSTERİM - NAZIM HİKMET
Ben
senden önce ölmek isterim.
Gidenin arkasından gelen
gideni bulacak mı zannediyorsun?
Ben zannetmiyorum bunu.
"Geçmişi değiştiremezsiniz ama bundan sonra ne olursa olsun mutlu bir hayat yaşayacağım diyebilirsiniz.. "
Sayfa 368
Tek bildiğim, daha çok ama çok uzun bir zaman yaşayacağım.
Sayfa 8Kitabı okudu
'sahaf haziran' beşiktaş haftaya kitap mutluluğu yaşayacagım gidilmesi gereken yerlerden.
Seni yaşayacağım, anlatılmaz,
Yaşayacağım gözlerimde;
Gözlerimde saklayacağım.
... Ben yaşadıkça, varlığım bütün çaresizliklere meydan okuyacak. Unutma; seni sevdiğim için ölebilirdim, seni sevdiğim için yaşayacağım. Biraz sonra mektuplarınla resimlerni tutuşturacak bir kibrit çöpü gibi çekiliyorum hayatından. Her şeyiyle onu sana bırakıyorum. Hayatın senin olsun. istersen hayatım da.. Ama sen kendinin bile olamayacaksın artık. Ben yaşadıkca, adım söylendikçe...
Seni bensizliğe ve kendimi sana mahkum ediyorum...
Bir geçmiş yaratacağım kendime, yepyeni bir geçmiş.
Kandan, kinden ve ihtirastan uzak.
Artık daha mutlu, daha sevinçli uayanacağım sabahları.
Tıpkı çocukluğumdaki gibi.
Ben sevinç dolu uyanmayali o kadar uzun zaman oldu ki.
Bir nar ağacı büyüyor içimde şimdi.
Kokusunu duyuyorum
Ben seçtim ve ben yaşadım.
Pişman mıyım, hayır.
Mutluyum, mutluydum.
Bir kış masalıydı bu.
Yaşadım ve yaşayacağım.
Küçücük bir ölüm mü korkutacak beni?
Heba, yoksa ne anlamı olurdu ki yaşamın.
Kışlar üsütmeyecek artık beni.
Her an kar sessizliğine ve huzura dönüşülecek
ve bir nar ağacı büyüyecek içimde.
Sevinç dolu sabahları uyanıp onu sulayıp koklayacağım.
Yeniden ve yeniden.
Kâbuslar Evi - Çağan Irmak - 12.bölüm
"Ben önemli falan değilim. Herkes ben olmadan da yaşayabilir" diyorum.
"Herkesten bana ne? Ben nasıl yaşayacağım?
