YasinLeb
@yasin26
Yaşam dolu olmayan her şeyi bozguna uğratmak için...
211 okur puanı
Mart 2016 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Bir sabah yaşam sevinciyle
Bu sabahla kapımı çalan ilkbahar.
Hasretine sessizce kavuşan kalbim.
Henüz kirlenmemiş gün, ümitli mevsim,
Sevincimi paylaşan tanıdık kuşlar.
Eğer istersen...
Bütün saadetler mümkündür...
Şu kapının açılması,
İçeri girivermen,
Bahar, kuşlar, gündüz.
Ve bütün dünya
Bir an içinde gürültüsüz.
Okur Takip Önerileri
Beni hatırladıkça,
Arasıra gönlümü al.
Sokakta görünce, gülümse,
Yanıma yaklaş
Bir Yer Bilirim
Bir yeşil yer bilirim ormanların içinde,
Bütün gün mavi bir gök, bir rüzgâr, akşam esen.
Dedikodusuz bir köy, herkes kendi işinde,
Bahçeli, küçük bir ev, kapıyı çalınca: Sen!
Bir parça aşk bir parça sevinç, su, güneş, ekmek
Bahtiyar; seveceğiz, yaşamayı, ölmeyi.
Gülmek, gülen anneye, eve dönen babaya;
Yaşamak, daha tatlı, daha güzelken dünya.
Sayfa 97
Guguk Kuşu filminde komik sahnelerinden biriydi. O sahnede delilerden yanaydım. Ta Randle o repliği söyleyene kadardı aklım: "En azından ben denedim, hiç değilse bunu yaptım."
Ve imparatorluk ölür
Ya Asya Türkiyesi? Fakat onun üstünde de; Türk, Arap, Kürt, Ermeni gibi ayrılıklar yok muydu? Bütün şu Arabistan'a biz, nasıl bizim! diye bilirdik ki, oralarda, yüzyıllardan beri israf edilen kanımızdan başka bizim olan hiçbir şey yoktu.
Sayfa 45
Hassas ana okuma bilmeyen insanımızın kağıt parçasına bakışı
Nereden gelmişse gelmiş, ister bir rüzgâr uçurmuş olsun, sokağa düşen her yazılı kâğıt parçasını gören büyük küçük herkes, onu hemen yerden kaldırırdı. Bir saçak arasına, bir duvar kovuğuna sokuştururdu. Ayak altından kurtarırdı. Çünkü üzerinde harfler, yazılar taşıyan bir kâğıt parçası kutsal bir şeydir. Çünkü Kur'an kağıtlara yazılırdı. Ve o rüzgarların uçurduğu kağıtları parçası bir Kur'an yaprağı da olabilir.
Sayfa 28
Selimiye Cami Üstüne
İnsan kalbi onun, bir Allah evi değil, bir kul yapısı olduğu için üstüne titrer. Onun ilân ve temsil ettiği ilàhî varlığı, korkarak değil, severek benimser. Onun sevdirdiği şeyi insan, hiç korku duymadan sever.
Sayfa 27
Edirne
Bu şehirde doğan ve yaşayan bir insan, hatta hig başını secaeye koymamış olsa bile, gökleri delen bu minarelerin șerefelerinden, günde beş defa adı dünyaya ilân edilen üstün varlığın ve onun dünyaya gönderdiği kutsal elçinin şanları ister istemez ruhunda da duyardı. Bu ezanların çağırısı, bu ezanların yaydığı iláhî varlık, bu şehrin sokaklarında bir hava gibi eserdi. Bir hava gibi teneffüs edilerek yaşanırdı. ..
Sayfa 26