Ağlamak isteyip de ağlamamak doğru değil. İçe akıtmak fena. Hem neden ağlamayasın. Ağlanacak o kadar şey var ki. İnsan olan ağlar.
Sayfa 226Kitabı okudu
Senin sesini unutabilsem...
Sayfa 234Kitabı okudu
Gazup bakışlar arasında bir dost yüz, bir sevimli bakışın kıymeti büyük oluyor.
Sayfa 154 - TimaşKitabı okudu
Ah şu insanlar konuştukları gibi olsalar.
Sayfa 246 - TimaşKitabı okudu
Beni dinlemeye hasret misin?
Ben sana anlatmaya hasretim.
Madem ki hasretsin, gözlerini gözlerime dik, ellerini ellerime ver. Başını dizlerime koy, hem saçlarını okşayayım, hem anlatayım.
Sayfa 31Kitabı okudu
İnanmak ne güzeldir. Hani bazen ince bir sis insanı güneşten mahrum eder; insan güneşin mevcudiyetini bildiği için fazla bunalmaz. Allah'ın işine karışılmaz. Şimdilik böyle münasip gördü diyenlerdeniz. Hamdolsun.
Sayfa 18Kitabı okudu
Hayat bu. Değişmemek kabil mi? Her saniye bizlerden neler alıp götürüyor ve yerine başka neler getirip bırakıyor...
Sayfa 151Kitabı okudu
Görüşmek herhalde mümkün olmayacak. Şimdilik ruhlarımızda birbirimizi görüyoruz. Ben, ta senin yanında bile hasretim sana.
Sayfa 86Kitabı okudu
İnanmak lafla olmuyor.
Sayfa 141 - TimaşKitabı okudu
Ayrıyız ama varız ve güzel yarınlar için ümitlerle doluyuz.
Sayfa 115Kitabı okudu
Dünyanın başına gelenler hep sevgi noksanından geliyor.
Sayfa 134 - TimaşKitabı okudu
Canım Vasfiyem, sana beyazlar giydiremedim, sana düğün yapamadım. Fakat inan ki hiçbir koca ve hiçbir sevgili benim seni sevdiğim kadar sevemez. Bir günlük geçici merasim için kendini üzme.
Sayfa 35
Yar senden ayrıldığım gün, güldüm ağlayı ağlayı...
Sayfa 259Kitabı okudu
Tahmin ediyorum ki sen gökyüzünü bile göremiyorsun. Ben de her yere bakmak imkanı olduğu halde göremiyorum.
Sayfa 284 - TimaşKitabı okudu