Sen terk edilmiş bir çocuksan eğer, ben de terk edilmiş bir çocuğum, ruhen... Belki de tüm insanlar terk edilmiş çocuklardır. Doğmak, Tanrı'nın bizleri bu dünyaya salıvermesi gibi bir şey.
“Chieko, sen Kitayama’daki servi köyüne gitmeyi seviyorsun değil mi?” dedi annesi. “Neden peki?”
“Servilerin hepsi eğilip bükülmeden dimdik yükseliyor. İnsanların karakteri de keşke öyle olsa diyorum kendi kendime. Herhalde ondan.”
“Yukarıdaki menekşe ile aşağıdaki buluşabilir mi acaba? Birbirlerinin farkındalar mı?” diye düşünürdü Chieko. Menekşelerin “buluşması” ya da “farkında olması” nasıl bir şeydir acaba?