Değişim dediğin böyle olur.
Sonra yavaş yavaş mantığım değişti. Hatta dünyaya bakışım, eşyayı görüşüm, insanları anlayışım değişti. Vakıa bunlar bir günde olmadı. Hatta çok güçlükle ve adım adım oldu. Hatta çok defa bana rağmen oldu. Fakat oldu.
Sayfa 219 - Hayri İrdal
Kötüyüm, gitgide daha da kötü olacağım ama yavaş yavaş yalnız kalmaya alışıyorum, bu bile bir şeydir. Bir avantaj, bir zaferdir.
Sayfa 43 - Siyah Beyaz YayınlarıKitabı okudu
Sağım ama iyi değilim:(
6 Şubat 2023, gece 4.17, şiddetli bir sarsıntıyla yataktan fırladım. İlk aklıma gelen çocuklardı. Odalarına gidip yataklarından onları nasıl alıp yere attım, üstlerine kapandım bilmiyorum. Bekledim, bekledim, bitsin diye bekledim. Ama boşuna beklemişim. Eşyalar hiç durmadan devrilmeye başlayınca bitti, dedim, buraya kadarmış her şey. 12 kat
Mantığın Mantıksızlığı ve Felsefi Bir Bakış Açısı: Varoluşçuluk
Gözlemlediğim kadarıyla pek çok kişi bu kitabı yarım bırakmış veyahut bir şey anlamadığını öne sürerek beğenmediğini dile getirmiş. Ben de bu karmaşıklığa bir nebze de olsa açıklık getirme amacı ile bir inceleme yazmak istedim.
Fyodor Dostoyevski külliyatı kronolojik okuma maratonumun 11. kitabı olan 
Yeraltından Notlar’ı iki gün önce bitirdim. Ama ben mi kitabı bitirdim
Issızkılık V
Kalmadığında maskem
Kırıldığında kuklam
Ellerimde ip
Devamını getirmek istediğim
şiir
Bittiğinde tiyatro
oynanırken değil
Ben kitap okumaya başladığımdan beri aynısı bana da oldu.
Sonra yavaş yavaş mantığım değişti. Hattâ dünyaya bakışım, eşyayı görüşüm, insanları anlayışım değişti. Vâkıa bunlar bir günde olmadı. Hattâ çok güçlükle ve adım adım oldu. Hattâ çok defa bana rağmen oldu. Fakat oldu.
"Kitap okurken göz kapaklarınız ağırlaşır ya yavaş yavaş kitabı kapatıp kanepenin kenarına kıvrılırsınız ve son okuduğunuz cümleyi düşünürken uykuya dalarsınız, işte benim en huzurlu hissettiğim an bu ve ben hep o anda kalmak istiyorum."
Zihnimizde olup bitenler; hayatın gerçeği ile aramıza çekilmiş, yanılsamalarla, heves ve kurgularla, zanlarla dolu bir hayal perdesi gibidir. Bu anlamda gözlerimiz perdelidir. Bizler kendi öznel dünyamızda gerçeklerle değil bu zanlara gerçek muamelesi yaparak yaşarız.
