Sessiz bir sabahtı, şehir karanlıkla örtülmüştü ve yatağında dinleniyordu.
Yaz havada toparlandı; rüzgârın uygun bir dokunuşu vardı,
dünyanın soluğu uzun, sıcak ve yavaştı. Sadece kalkmanız,
pencerenizden dışarı sarkmanız yeterliydi ve bunun aslında özgürlüğün
ve yaşamın ilk gerçek zamanı, yazın ilk sabahı olduğunu anlardınız.