Logoterapi
Yine 
Friedrich Nietzsche felsefesi etkisinde kalmış bir eser "nedeni olan nasıla katlanır" gerçek yaşanmışlıklardan bir psikoterapi yöntemi geliştirmiş legoterapi isimli bu yöntem kişinin varoluşuna anlam kazandırmasıyla oluyor acıda bile bir anlam çıkarmak Yunancada anlam anlamına gelen logos kelimesinden türüyor.
Yazar yaşadıklarıyla çevresindeki
Her kadının çocuk doğurması gerektiğini iddia eden toplumsal varsayım kısmen kadınlarla insan bedeni arasındaki sıkı ve asli bağıntıya dayanır: Kadınlar, üreyebilen, hamile kalan, çocuk doğuran ve emziren bedenleri sebebiyle tabiatla özdeşleştirilir, ki bu doğada hayvani olarak nitelendirilir. Buna bağlı olarak kadınların bedenleri, hamile kalıp kalmamasına bakmaksızın, en hassas biçimde hayatlarının mahiyeti ve varlığının gerekçesi olarak çocuk doğurma kapasitesiyle yargılanır. "Bütün hayatların annesi" olarak algılanırlar, hayatın akışıyla doludurlar ve hayatta kalmak için mücadele ederler.
Şüphe edilmeyen varsayım, kadın anatomisinin üreme potansiyeli yüzünden kadınları anne olmaya mecbur bıraktığı için kadınlara biçilen bu kıymet, onları tabiatın tuzağına düşürür; kadınlar kaderci bir emirle pasif bir biçimde yönetildiği için çocuk doğurmaktan başka seçenekleri kalmaz. Diğer bir deyişle ve pek çok feminist yazar tarafından ifade edildiği üzere, toplum kadınları hamile kalmaya ve doğurmaya ikna etmek için biyolojik zulüme kadar uzanan "tabiatın dilini" kullanırken, tarihi ve kültürel kavramlar, biyolojik cinsiyetine göre kadınları hayalı bir seçimsiz/iğe hapsediyor.
Hala koyu bir karanlığım uykusuz odalarda
Aklımı zorladım / acı çektim / zehir içtim
Çoktandır iki elim iki yakamda durur
O tenha yıldızlara daha yakın olmak için
İçimde binlerce uçurtmanın renkleri vurulur
Parmak izlerimi kazıdım cümle tetiklerden
Katlimden muafım ve bütün cinayetlerden
Peki neden her yerde mezarım bulunur
Söylemesi zor biliyorum inanması fazla zor ama
O maktullerin hepsi uzaktan yakınım olur
Ahmet Can Akyol
“Yazar olmak istediğim için baba … Bana kırgın mısın ?” Babam duymamış gibi yapıyordu.”Seninle gurur duyardım. Acı çektiğin için değil , sonuna kadar gitme gayreti gösterdiğin için …” “Biliyorum baba ikinci kanun… Ama bilmek istiyorum bana …” Sözümü kesti, ”Evlat!” dedi, “O taşın altında ezildiğini görmektense , o taşı kan ter içinde itmeye çalışan bir yazar olmanı yeğlerim.”
Sayfa 20Kitabı okudu
insanlara gerçekten faydası olan bir eser yazabiliyorsan ne âlâ inşallah sadaka-i câriye kabul edilir yoksa yazar olmak şair olmak bir hevesmiş anladık budünyada necip fazıl olsan ne olur oğuz atay olsan ne olur kitabını okusalar ne olur okumasalar ne olur ölür gidersin arkandan belki bir fatiha okuyan bile bulunmaz yaptıklarının hesabını herkes gibi orda tek başına verirsin
