Bu bağlamda Bediüzzaman'ın neden felsefe karşısında menfi bir tavır takındığı sorusu herhalde anlaşılmış olsa gerektir. O insani bir çabaya değil, insanın kendi eliyle kendisini mutsuz etmesine karşıdır. Zira zamanındaki felsefi akımlar insanı tek bir şeye davet etmektedir: Abesiyet.