Maraton bitmişti iki gazeteci Tanzanya'lı atletle sorar.
- Yarışı kazanma şansınızı zaten kaybetmiştiniz. Neden yarışı bitirmek için kendinizi bu kadar zorladınız?
Soru Tanzanya 'lı atleti şaşırtır. Yine de cevaplar :
- Ülkem beni buraya yarışa başlayayım diye değil, yarışı bitireyim diye gönderdi gönderdi.
Bu kez şaşırma sırası gszetecilerdedir.
Hayat yarışı da Tanzanya' lı atletin yarışından pek farklı değildir. Bu yarışta birçok macera yaşayacaksınız. Mühim olanı, sorumluluklarınızı bilerek ruhunuzu ve tüm hücrelerinizi bu yarışa odaklamanızdır.
Sorumluluklarımızı kaybedersek, yazım hatası dolu cümlelere benzeriz. Şöyle ki:
"İnsanoğlu bir gün;
Virgülü kaybetti, söyledikleri birbirine karıştı.
Noktayı kaybetti, düşünceleri uzayıp gitti, ayıramadı onları.
Ünlemi kaybetti, sevincini, öfkesini, duygularını kaybetti.
Soru işaretini kaybetti, bir gün sormayı unuttu.
İki noktayı kaybetti bir başka gün, hiç bir açıklama yapamadı.
Yaşamın sonuna geldiğinde elinde yalnız tırnak işareti vardı.
İçinde de sadece başkalarının düşünceleri... "
Og Mandino/