undefined Albert Champdor Sözleri ve Alıntıları
undefined Albert Champdor sözleri ve alıntılarını, undefined Albert Champdor kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Zaman ve ölüm geçici kabuller, düşünce oyunlarını kolaylaştıran anlaşma işaretleridir.
Belki de ölümle karşılaşan insan ilk defa doğaüstü fikrine sahip olmuş ve onu görmekte olduğunun ötesinde ümit etmek istemiştir. Ölüm ilk bilinmeyen oldu. Bu insanı diğer sırların yolu üzerine çekti. Düşüncesinin görünürden görünmeyene, geçiciden ebediye, insaniden ilahiye yükseltti.
İçinde enkame olduğu beden tarafından işlenmiş hataları ruh hisseder.
Mısırlılar için ölüm son değil başlangıçtı
...ölüler dünyasını yaşayanlarınkinden çok daha iyi öğrenmiş olan inisiye için, her an uğraştığı öbür dünya, geçici olduğunu bildiği bir mevcudiyetin ideali oluyordu.
“Mısırlılar, İki hafta boyunca ay küçülürken, Kötülük Ruhu Seth'in, siyah bir domuz şeklinde, gök yüzünde Horus’un gözünü yediğine İnanıyorlardı.”
“Osiris, Güneş’in Gözü; insanın iki mevcudiyeti arasında, hiç bir kesintiye yer vermeyen sürekliliği simgeler. Bunlardan biri kısa ve görece (rölatif), insanın dünyadaki yaşamı; öbürü ebedî, hayâlî değil fakat gerçek olan yaşamıdır. Doğum ve ebediyet arasında hiçbir aralık yoktur. İki halin ikisi de birbirine vesile, sebeptir.”
İnsanlar ölümlerini yaşarlar ve yaşamlarını ölürler.
HerakleitosKitabı okudu
“Zaman ve ölüm geçici kabuller, düşünce oyunlarını kolaylaştıran anlaşma işaretleridir.“
İçinde enkame olduğu beden tarafından işlenmiş hataları ruh hisseder.
Zaferlerin zamanı geçmiştir ve yıkım yakındır.
Tanrılar için, yeryüzünde geçirilen yaşamın azıcık bir şey sayıldığı açıkça bellidir: Kum çölündeki bir tek kum tanesi gibi. Bununla beraber, gelecekteki tanrılaşmaya rağmen, bu fâni dünyada kabil olduğu kadar uzun zaman kalmak, istenir bir şeydir. Eski bir Mısır şarkısında söylendiği gibi: «Bira testileri arasında, dostları ile beraber, neş’eyle oturmak ve bir gün, gökün dibinde, onca hayvan kafalı tanrı arasında, yüceltileceğim hiç düşünmemek.
“Eski Mısırlılar, içinden çıktığı eski bir şekilden evrim sonucu oluşan her şekle, çocuk diyorlardı. Genç bir adam, kendi kendinin çocuğu, çocukluğunun oğulu (yetişkin, genç adamın oğlu, ihtiyar da yetişkininkidir). O, önceki şekli üzerindeki yengisi ile yeni nitelikler kazanmıştır.
