Hakkında
Gerçek ismi Anna Andreevna Gorenko olan yarım yüzyıl boyunca romantik ve duygusal St. Petersburg geleneğinin en önemli temsilcisi Rus şair.
Ahmatova'nın çalışma alanı, kısa lirik şiirleri evrenselleştirmekti. 1935-1940 arasında Stalinist terör olarak bilinen dönemde Requem adlı trajik şaheseriyle öne çıktı. Eserlerinde Stalinizm gölgesinde yaşayan yaratıcı kadınların kaderini, zaman ve anı olarak türlü temalarla anlatır.Odessa'da Bolşoy Fontan'da doğdu. Anne ve babası 1905'te ayrıldığı için mutlu bir çocukluk geçirmedi. Kiev, Tsarskoe Selo ve St. Petersburg'da Smolny Enstitüsünde eğitim aldı. 11 yaşında şiir yazmaya başladı ve sevdiği şairler Racine, Puşkin ve Baratinski'den esinlendi. Babası şairliğin isimlerinin saygıdeğerliğine gölge düşüreceğine inandığı için, Ahmatova tatar olan büyük annesinin soyismini kullandı[1]. O zamanki Rus erkek şairlerin çoğu Akhmatova'ya olan aşklarını ilan etmişlerdir,o ise Osip Mandelstam'ın ilgisine karşılık vermiştir.Osip Mandelstam'ın karısı Nadezha Mandelstam daha sonra Hope Against Hope adlı otobiyografisinde Akhmatova'yı affetmiştir. 1910 yılında genç şair Nikolay Gumilov ile evlenmiştir. Kocası Ahmatova'nın şiirlerini ciddiye almadı veAlexander Blok'un kocasının şiirlerini tercih ettiğini öğrendiğinde sarsıldı. Oğulları Lev Gumilyov 1912 yılında dünyaya geldi ve Neo Avrasyacı ünlü bir tarihçi oldu.912'de ilk derlemesi Evening'i yayınladı.
1914'te ikinci derlemesi Rosary yayınlana kadar "Akhmatova'dan sonra" binlerce kadının şiirini oluşturdu. Erken şiirleri genellikle, bir adamı ve bir kadını resmeder. Onların ilişkisinin en acı, muğlak anlarını kapsamaktadır. Böyle parçalar çok örnek alındı, sonra Nabokovve diğerleri tarafından taklit edildi. Akhmatova, şöyle söyler: "Ben, bizim kadınlarımıza nasıl konuşulması gerektiğini öğrettim, ama onları sessizleştirmenin nasıl olacağını bilmem".
Kocasıyla birlikte Akmeist şairler isimli bir gruba katılan Ahmatova bu çevrede büyük bir şöhrete kavuştu. Rus şiir tarihinde bilindik; çağın başlıkları olan "Neva'nın Kraliçesi" ve "Gümüş çağın ruhu", O'nunla aristokratik biçim ve sanatsal bir bütünlük kazandı. Çok yıllar sonra yaşamının uzun bir bölümünü kapsayan ve en uzun eseri olan "Kahraman olmadan şiir"i Puşkin'in Eugeni Onegin'inden esinlendiğini belirtecekti.Eşi Nikolay Gumilyov Sovyetler'e karşı anti faliyetlerde bulunduğu gerekçesiyle 1921'de kurşuna dizilerek öldürüldü. Bu evliliğinden 1912 yılında Lev Nikolayeviç Gumilev olmuştur. Önce ünlü bir Asurolojist olan Vladimir Shilejko ve sonra Stalinist Gulag kamplarında ölen sanat bilgini Nikolay Puninile evlendi. Evli edebiyatçı Boris Pasternak'in tekliflerini geri çevirdi.
1922'den sonra, Akhmatova, kapitalist bir öğe olarak mahkûm edildi ve 1925'ten 1940'a kadar şiirlerinin yayınlanması yasaklandı. Dönem dönem Puşkin'den bazı parlak denemelerde dahil olmak üzere, Leopardi denemelerini çevirerek geçimini sağladı. Onun arkadaşlarının hepsi, ya göç etti ya da yok edildi.
1946 yılında Stalin'in ortağı ve kültür bakanı Andrei Zhdanov, Ahmatova'nın Isaiah Berlin'i ziyaret ettiğini öğrendi ve alenen "yarısı fahişe, yarısı rahibe" olarak etiketleyip, şiirlerinin yayımlanmasını yasakladı. Daha sonra açlıktan ölmeye mahkûm etmek ile eşdeğer olan Yazarlar Birliğinden çıkarma girişiminde bulunuldu. Oğlu "Stalinist Gulag"ta gençliğini harcadı ve hatta tahliyesini emniyete almak için Stalin'i öven birkaç şiir yayımladı. İlişkileri hep gergin olarak devam etti. Resmen yokolmasına rağmen; eserleri sözlü olarak ve hatta samizdatla el altından bilinmeye devam etti.
Tam adı:
Anna Andreevna Gorenko
Unvan:
Rus şair
Doğum:
Ukrayna, 1889
Ölüm:
Rusya, 1966
Okurlar
118 okur beğendi.
338 okur okudu.
5 okur okuyor.
173 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
Yeniden benimlesin, uykusuzluğum!
Sayfa 24
“Yeniden benimlesin, uykusuzluğum!”
Yüreğim, alabildiğine yorgunsun.
Duyuyorum ağır ve sessiz vurduğunu...
Ben okudum, biliyor musun,
Ruhların ölümsüz olduğunu.
Sayfa 11
Hey! son şiirim, dünya pek öyle olağanüstü bir şey değil
Sayfa 34
Yeniden benimlesin, uykusuzluğum!
İletiler
"Sen ve ben acıdan bir dağız,
Sen ve ben bu dünyada bir daha hiç karşılaşmayacağız..."
Anna Ahmatova
"Yüreğim, alabildiğine yorgunsun.
Duyuyorum ağır ve sessiz vurduğunu..."
Anna Ahmatova
"Bilmiyorum, yaşamakta mısın, öldün mü?
Dünyada bir yerlerde bulabilir miyim seni?
Yoksa, akşamın yaslı karanlığında,
Bir ölüyü mü düşünmeli?"
Anna Ahmatova
Yorumlar ve İncelemeler
Ben yitirdim yolumu uzun bir baharda.
Yüreğim, alabildiğine yorgunsun.
Duyuyorum ağır ve sessiz vurduğunu...
Ben okudum, biliyor musun,
Ruhların ölümsüz olduğunu.
Anna Ahmatova'dan okuduğum üçüncü şiir kitabı ve en beğendiğim bu kitap oldu. Yazar'a dair yazmış olduğum genel incelememi ❝#221182470❞ buradan okuyabilirsiniz. Tekrara düşmemek için burada yeniden değinmeyeceğim.
Anna Ahmatova 20.yy Rus edebiyatının önemli kadın şairlerinden birisi, bu kitapta ise Anna Ahmatova, duygu yoğunluğu oldukça fazla isyan yüklü ama bir o kadar da bu isyanı naif ve kendi üslubuna has bir edebi özgünlükle kaleme dökmüş şiirlerini. Yazarın bir kitabı okunacaksa bu kitabı okunmalı diye düşünüyorum.
» ᴋɪ̇ᴛᴀᴘᴛᴀɴ ʙɪ̇ʀᴋᴀᴄ̧ ᴀʟɪɴᴛɪ «
Ne acı çekmek, ne öçtür benim muradım.
En son ak tipilerde bırak öleyim.
Herkes çeker bu yeryüzünde
Aşkın acısından neyse payı.
"Herkes gitti, ve kimse dönmedi"
𝕾𝖔𝖓
Bense onsuzum... ölüyorum.
Unutmadı bu dudaklarım hiç
"Senin acı tadını."
Altın paslanıyor, çelik çürüyüp dağılıyor
Mermer ufalanıyor. Herşey ölüme hazır
En sağlam olan dünyada: hüzün.
Anna Ahmatova 'nın kişisel hayatına ait kısa bir inceleme - #221182470 - daha önce yaptığım için tekrar deyinmeyeceğim. Oradan okuyabilirsiniz.
Bu kitaba dair ise söyleyebileceğim ismiyle müsemma olarakta "Hüzün" duygusunun ağır bastığı duygusal şiirler. Yazarın genel olarak tarzıda lirizm üzerine zaten. Ben yazarın bu dokunaklı ve bir yandan kasvet yüklü üslubunu seviyorum. Rus edebiyatının sonradan ün kazanmış -ve özellikle despotizmin hüküm sürdüğü bir dönemde kadınların sesi olmuş- önemli şairlerinden, şiirseverlere tavsiyemdir.
—
Herşey yolunda değil evde
Işıklar yanıyor ama ev yine karanlık
Bense gidiyorum: ardımda felaketler
Yolum ne düz, ne dolambaçlı
Gidiyorum hiçbir yere, hiçbir zaman
Kör hattaki tren gibi...
- 𝓐𝓷𝓷𝓪 𝓐𝓱𝓶𝓪𝓽𝓸𝓿𝓪
