Arif Akpınar

Arif AkpınarGül Devrine Seyahat yazarı
Yazar
8.3/10
115 Kişi
566
Okunma
14
Beğeni
5,7bin
Görüntülenme
Mesela Pat Goca'ya hiç vasiyeti varmıdır diyen olmadı
İnsanlar ona ne çocuk olma hakkını vermişti ne de akılı bir yetişkin...
Ona çocukmuş gibi davrandılar ama bir misketinin olup olmadığını sormadılar hiçbir zaman.
Konuşurken duyguları yokmuş gibi konuştular onunla. Ona deli olduğunu, seslerinin her tınısıda hissetirdiler. Gözlerinin içine bakarak konuşmadılar, gözlerinden ruhuna inme gayreti göstermediler. Oysa Vefa insanı sevdiğinin gözlerinin içine bakar.
İçinde özlem olmayan gönül; meyvesiz kuru bir ağaç gibi, köpüksüz kahve gibi, gizemsiz çöl gibi...
Vefa, insanda ne kadar da insanca duruyordu. Vefa, insanı ne kadar da insan yapıyordu. Vefa insana ne kadar da ilaç oluyordu.
-Sabır oğlum, zulümle abat olunmaz! Allah mazlumun yardımcısıdır ...
Babam, düşman askerlerinin (fransızlar) ardından söylendi: - Bizden topladıkları silahları Ermeni komitacılara dağıtacaklar. Sonra da hepimizi bu topraklardan zorla sürecekler! Varmı öyle yağma!
-Baba neden yasaklamışlar ki uçurtmayı - Ne bilem oğlum! İşgalciler göğe de hükmetmek istiyorlar herhâlde !
Resim