Ben hiç iyi değilim. Kötü, karanlık bir durumdayım.
Yönsemelerim kesinliklerini, açıklıklarını kaybettiler. Neyi niçin yapmam gerektiğini bilmiyorum. Ne olduğumu, ne halt edeceğimi de. Bazan beynim uyuşuncaya kadar okuyorum, bazan saatlerce uyur gibi dolaşıp duruyorum. Ara sıra o çok iyi bileceğin yoğun, esrarengiz şiirsel duygu, o bir çeşit serüven duygusu, o güzelim coşku yüreğime deyiyor ya, oturup bir şiir yazamıyorum. Böylece ne olur bilmem.
Sayfa 32 - oğlak yayıncılık, birinci basım, nisan 1995