Most Liked Aydın Çubukçu Reviews
You can find Most Liked Aydın Çubukçu quotes, most liked Aydın Çubukçu book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
·
Not rated
Bu kitap, mantığın ilerleyişini, evrenin bağıntılı bir bütün olduğuna ilişkin tasarımların ve düşüncelerin çok eski zamanlardan gelen büyük sarmalı üzerinde özetliyor. İnsanın bütün tarihsel eylemi, eninde sonunda bir bağıntıyı koparmak ve bir yenisini yaratmak olarak yalınlaştırılabilir; ama kendi eylemiyle gittikçe daha bağıntılı ve bütünsel kıldığı bu dünya, ona, önceden ve dışarıdan bu haliyle verilmiş gibi görünür. Yabancılaşmanın en yüksek biçimi, metafizik, buradan doğar. Bu yüzden bu kitap ´tepe üstü´ duran ´soyut evrensel düşünce´deki ya da insan ve tarih dışı ´maddi dünya´daki diyalektiği değil, tarih ve toplum içindeki insanın ilişkilerinde ´ayakları üzerine dikilmiş´ bir diyalektiği anlamaya çalışıyor.
Bizim '68
Deniz Gezmiş ile ilgili okuduğum birçok kitap ve izlediğim sürüyle belgesel var. Bizim '68, THKO'nun kuruluş ve gelişim sürecini en iyi anlatan kaynaktı benim için. Türkiye'deki '68 hareketinin dünyadaki hareketlerle bir bağlantısı olduğunu açıkçası bilmiyordum, kitabın başındaki Dünyada '68 gibi bir adı olan ilk bölüm sayesinde bunu öğrenmiş oldum. Deniz'in arkadaşlarıyla ve etrafındaki insanlarla olan tüm ilişkilerine tekrar tekrar hayran oldum diyebilirim. Cihan'la birbirlerine bu kadar düşkün olduklarını bilmezdim mesela. Kitapta en sevdiğim, ilk defa duyduğum ve gözlerimin idamlar dışında nemlendiği kısım şuydu: Arkadaşlarının pinpon topunu kapıp "öp beni vereyim" demesi varmış Deniz'in. Belki abartıyorumdur, belki bizim bildiğimiz "Deniz" için beklenmeyen bir davranıştır bu, bilmiyorum ama kesinlikle bu bölüm en hoş yerlerden biriydi benim için. Burayı okudum ve şunu tekrarladım defalarca: Nasıl, nasıl kıydınız bu çocuklara? Ne yapmışlardı?
Kızıldere olayını da en net bu kitaptan öğrendim. Bu belki benimle alakalıdır, belki diğer kitaplarda da yazıyormuştur ama benim dikkatimi çekmemiştir. Bilmiyorum.
Öğretici niteliği olan bir kitaptı benim açımdan. Okumanızı şiddetle tavsiye ederim. Okurken yanına Rodrigo'nun gitar konçertosunu da açarsanız ağlamaktan bi'hâl olabilirsiniz. Deneyin...
Bizim’68
Geçmiş hakında konuşmak,eğer bir toplumsal gelecek tasarımıyla ve bunun gerçekleştirilmesine ilişkin eylem biçimidir.Yoksa anı derlenemeyeceğinden, öteye geçemez.
Tarih,eğer”çalışan,yaratan,dövüşen,
gerçek insanların,kitlelerin eseri”ise
tarih yazımı da,yalnızca bu gerçeğin derinleştirilmesine bir katkı sağlayabilir.
Hikayelere inanmak çocuklar için anlamlıdır. Hakikati aramak zorundayız...
Bize ogretilen tarih bilgisinin ne kadar yanlı ve yanlış olduğunu anlamamı sağlayan, önyargılarımı farkettiğim icin, kendimle yüzleştiğim özel bir kitap. Bizi değiştiren insanlar,olaylar ve kitaplar ne kadar anlamlı. Değişir, dönüşürken zor, üzerinden zaman geçip, uzaktan bakınca insanın içi huzurla doluyor.
Amcam Yusuf Arslan ve arkadaşlarının çok zeki ve ışıltılı üç gencin, nasıl harcandıklarına, içi acıyarak bakıyor.
Niyetlerini, gayretlerini okudukça, ağlaya ağlaya bitirdigim bir eser, yazara ve kitapevine özellikle teşekkür ederim.
Aydın Çubukçu aydın ve ileriyi net bir şekilde görebilen bir yazarımız.. Deniz'in hapishane arkadaşı olan yazarımız o anları tane tane ve bize yaşatarak öyle betimlemiş ki..
Başından kalkamayacağınız bir kitap.
Demokrasiyi savunun,
O bir gün hepimize lazım olacak .
Faşizm nedir?
Vietnam'da öldürülen bir çocuk
Filistin'de vurulan bir bebek
Hiroşima ve Nagazaki'de kaybolan bir tarih
Doğu Türkistan'da ırzına geçilen bir kadındır.
Mahir Çayan, Sinan Kazım Özüdoğru, Cihan Alptekin, Ömer Ayna, Hüdai Arıkan, Ertan Saruhan, Saffet Alp, Sabahattin Kurt, Nihat Yılmaz ve Ahmet Atasoy Türkiye’nin Bağımsızlığını, Demokrasiyi ve Sosyalizmi gerçekleştirmek istedikleri için ABD emperyalizmi ve ülke içindeki uzantısı sömürücü sınıfların iktidarı tarafından 50 yıl önce Kızıldere’de katledildiler.
Sokrates, Lavosier, Figani, Nefî, Şehzade Mustafa, Hallac-ı Mansur, Pir Sultan Abdal, Deniz Gezmiş...
Hepsi demokrasiyi hiçe sayanlar tarafından katledildi.
Gerçeği göz göre göre yalanlarla süsleyen devrin iktidarları tarafından...
Kime yaradı peki bu? Aynı faşizm onları da tepetaklak etmedi mi?
Selimiye'de, Metris'te devrimciler işkence görürken Mamak'ta da ülkücüler görmedi mi? Diyarbakır Cezaevleri'nde Kürtler'e zulüm yapıldı da Kerkük Zindanı'nda Türkmenler'e yapılmadı mı?
Zamanında başörtüsü yüzünden okula alınmayanlar şimdi de aynı politikayı LGBT'liler için de gütmüyor mu?
68, doğru tasfiye edilememiş farklı fraksiyonlardan ve romantik yaklaşımlardan dolayı etkisiz bir kitle hareketi olarak kaldı. O zamanki koşullar da bunun ekserisi. Ama bizim imkanlarımız var.
Merhamet uykuda, adalet gibi kavramla ise henüz tanışmadık.
Demokrasiyi de kendilerinin işine geldiği gibi kullanıyorlar.
Yumurta kapıya dayandı, daha neyi bekliyorsunuz?