Bana, 1911 senesinde keşfedilmiş olan, bulutlara asılı şehir diye tabir edilen Machu Picchu’yu gitmek istediğim yerler listesine ekleten ve zeytinyağını sevdiren insan, nev’i şahsına münhasır Ayhan Sicimoğlu, her ne kadar eleştirilecek yanları da olsa seviyorum bu adamın hayatı dolu dolu yaşayıp olur olmaz şeylerden anlamlar çıkarıp mutlu olmasını:) kısacası enerji saçıyor etrafına.
Şu var ki; ‘Limonata’ adlı belgeselimsi çalışmasının hastasıysanız aynı tadı bu anı kitabında yakalayacağınızı sanmıyorum yani en azından ben yakalayamadım ama emeğe saygı efendim; gittiği şehirlerden paylaştığı duygularını, kentin tarihinde geçen sevimli hikayelerle farklı üslupla aktarmış ve görsel bir şölen sunmuş, şaşırdım mı hayır :)
Kalıplaşmış bir söylem vardır ‘yediğin içtiğin senin olsun sen gördüklerini anlat’ diye bu sözü Ayhancım Sicimoğluna söyleyecekseniz yediğini içtiğini de anlat ne olur dedirtecek biridir :)
İlber hocanın ‘Geçiniz canım, ne münasebet.’ dediği tarihi olayı yine de aktaran Sicimoğlu tatlılığı da sayfa 61 semalarında geçmektedir:)
Keyifli okumalar dilerim efendim
