"Kalacak bir yer arıyordum. Bana bir adres verdiler. Evin sahibiyle birlikte gelip kapıyı çaldık.Kapıyı açan genç hanım, baharlı bir fesrengiydi. Gözleri altın ışıklı. Sen, Arnavutköy'ün tamamısın Nevnihal.Vuruldum mu sana? Hayır, bu kolay bir şey. Hayatımı bağlamak isteği duydum. Bir limandın, canımı kurtaracaktın. Bir güneş,karda yorgan,savaşta at gibi. Bunlar sana bayağı mı geliyor? Benim için değil. Herkesin bulduğu sözlerle anlatırsam seni hafifsemiş olurum gibime geliyor. Aşık olmadım, seni sevdim. Seveceğimi ilk anda anlamıştım."