Sabahla akşam arasında, başımıza gelecekleri bilerek, çoktan beri burgu gibi düşüyorduk. Yok, yasa yok; ölçü de yok. Merkez yok. Ne birlik, ne zaman, ne de uzam.
“Şu son yıllarda hayat cehennem oldu burada. İnsanlar birbirlerini öldürüyor, birbirinin malını çalıyor, intihar ediyorlardı. Pek çoğu çıldırdı ya da kendini öldürdü. Bütün bunlar altın uğruna yapıldı.”