Mece'nin okuduğu o şiiri, içimden tekrarlayarak güç topluyordum. "Yürü yıldızlara doğru / Bütün evren senin evin / Belki çıkacak karşına canavarlar / Ama unutma, sen şiirsel adaletin değneğisin / Özgür olmamaktan kork / açlıktan ya da acıdan değil."
‘ İnsan, ya kendine ve başkalarına güçlü ve üstün olduğunu sürekli olarak kanıtlama ihtiyacı içinde olacaktır, ya da hayatı sevinçleriyle ve kederleriyle kucaklayabilecek bir güce sahip olacaktır. ‘