Demokrat Parti (DP), Kürt egemen sınıflarıyla daha yumuşak ilişkiler geliştirdi. Yeni ilişkiye göre, DP, onların premodern niteliklerine karışmıyor, karşılığında onlar da egemenlikleri altında tuttukları Kürt kitlelerini partinin ve dolayısıyla sistemin destekçileri haline getiriyorlardı.
(...) Kemalist hareket tarafından, 1925-1945 yılları arasında "liberalizm, komünizm, irtica ve Kürtçülük'ün Cumhuriyet ve Tek Parti dönemlerinin dört temel "düşmanı" olarak gösterildiğini hatırlamak gerekir. Ayrıca ideolojik ve düşünsel farklılıkların dışında, "iktidarın elit içinde muhafazası" gayesinin her şeyden evvel özellikle vurgulanması gerekmektedir. (...) 1925 yılında Şeyh Sait isyanı vesilesiyle çıkarılan Takrir-i Sükun Kanunu, mevcut sosyalist oluşumlar dahil olmak üzere tüm muhalefetin susturulması amacıyla kullanılacak ve böylece Ankara hükümeti iktidarını pekiştirecektir."
Sayfa 69 - Ahmet Alış, iletişim yayınları, birinci baskı, 2012Kitabı okudu