Can Dündar

Can DündarAbim Deniz yazarı
Yazar
8.4/10
4.842 Kişi
22,2bin
Okunma
1.330
Beğeni
28,9bin
Görüntülenme

undefined Can Dündar Sözleri ve Alıntıları

undefined Can Dündar sözleri ve alıntılarını, undefined Can Dündar kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir İnsanı Unutmak Zorunda Kaldın mı Hiç?
Hiç bir insani unutmak, bir insandan vazgeçmek, bir insani hayatindan sonsuza kadar çikartmak zorunda kaldin mi hiç?
İyi bir kalça sahibi olmanın, iyi bir kafa sahibi olmaktan daha fazla prim yaptığı bir ülkeden ne bekliyordunuz ki? Kafasını çalıştıranların kafasını koparırken kalçasını çalıştıranları baş tacı eden bir toplumda, çocuklara nasıl, “Göğsünü değil, kütüphaneni büyüt,” öğüdü verebiliriz ki?
Can Yayınları, epubKitabı okudu
Reklam
"Onu özlüyorum Aslında onu hiç görmedim. Yüz yüze gelmedim. Ama onu tanıyorum."
Hatay'a Sahip çıkamadık Atam. :'(
Atatürk öneriyi dinledi ve itiraz etti: "Ortada Hatay meselesi var. Hastalığım hariçte duyulursa fena olur." dedi.
Sayfa 63 - Can YayınlarıKitabı okudu
85 yıldır dolmadı!
Öyle ya Ata'nın "siyasi mirası"ı neydi? Tahtını boşaltırsa böyle bir karizmanın yerini kim, nasıl doldurabilirdi? Daha doğrusu, doldurabilir miydi?
Sayfa 110 - Can YayınlarıKitabı okudu
"Son arzusu 29 Ekim'de Ankara'ya gitmek ve başkentiyle son kez kucaklaşmaktı."
Reklam
Babalar gününü babasıyla kutlayanlar şanslı! Evladıyla kutlayanlar da... Hem babasıyla hem evladıyla kutlayabilenler ise en şanslılar.
ABD'de psikiyatr olarak çalışan Kemal Sağduyu'nun mesajı da bu yönde: "Vakti olmayan aileler hem çocukları başlarından savmak istiyor, hem de evde veremedikleri eğitimi mucizevi bir şekilde okulun vermesini bekliyor. Böyle olunca öğretmen, sözünü dinlemeyen her öğrenciyi psikiyatra sevk ediyor. İş yükü çok artan psikiyatr da bir iki test yapıp ilaç başlatıyor. İlaç firmaları da reklamlarda, hiperaktif çocukların psikiyatra görünmesini teşvik ediyor. Çark böyle dönüp gidiyor."
Sayfa 126Kitabı okudu
Zamanla büyüdüm. Yere değdi ayağım. Ağırlaştım. Mavi tahterevalliden uzaklaştım. Hayatın basamaklarını tırmanıp yükselirken insan, kendisini yukarı taşıyan şeyin, çocukken kalbine yerleştirilen o cesaret duygusu olduğunu fark edemiyor. Görünmeyen kocaman iki el, her daim arkasında duruyor; insan “Düşsem de o iki el korur beni" güveniyle büyüyor, ama aşağı fazla bakmadığından kefeyi havaya kaldıran ağırlığın, bu güvenden kaynaklandığını anlayamıyor.
Şimdi bakıyorum da umursamaz kalabalıklarda metruk bir yalnızlık yaşıyor neslim...
Reklam
Bazen soyadları en ağır mirastır babalardan oğullara kalan...
Sayfa 130Kitabı okudu
Deniz abim, bir süre sonra bizi aştı; toplumun mülkiyetine geçti. 6 Mayıslarda biz bile kalabalıktan mezarlığa yanaşamaz olduk. "Ben kardeşiyim," diye yol istediğimde, "Hepimiz kardeşiyiz!" cevabını alıp gururlandığım çok olmuştur.
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.