En Yeni Christina Burrus Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Christina Burrus sözleri ve alıntılarını, en yeni Christina Burrus kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sakinliğimi çalanlar beni deli olmakla suçluyor
""Şüpheye düşürmeyen samimiyetin ve sevginin kölesiyim."
Bence sorun benim biraz hoyrat, birazcık da kötü oluşum; çünkü birlikte geçirdiğimiz yedi yıl boyunca meydana gelen ve tekrarlanan bütün bu olaylar, benim kapıldığım bütün bu öfkeler, seni kendi canımdan daha çok sevdiğimi anlamaya yöneltti beni, hem sen beni aynı şekilde sevmesen de her halükârda beni biraz seviyorsun değil mi? Bu doğru değilse de bir gün öyle olacağı umudu kalacak hep bana, bu da yeter
Birazcık sev beni, ben sana tapıyorum.
Sevdim, sevdim, görmeden, tanımadan, anlamadan çok önce sevdim seni. Ama bu yetmedi. Bir şeyler eksik kaldı, bir parçan eksik kaldı.
Kötüyüm, gitgide daha da kötü olacağım ama yavaş yavaş yalnız kalmaya alışıyorum, bu bile bir şeydir, bir avantaj, bir zaferdir.
Benim sürrealist olduğumu düşünüyorlar. Fakat hiçbir zaman hayallerimi ya da kabuslarımı resmetmedim. Ben sadece kendi gerçekliğimi resmettim.
Kendi portrelerimi yapıyorum, çünkü çoğu zaman yalnızım ve en iyi bildiğim insan da benim.
Acılarımı boğmaya çalıştım; ama pislikler yüzmeyi öğrendiler ve şimdi ben, bu hoş ve iyi his tarafından alt edildim.
İki büyük kaza geçirdim Diego. Tramvay ve sen. En kötüsü sendin.
Frida Kahlo “Kendi Gerçeğimin Resmini Yapıyorum””
Resmim acının mesajını taşır içinde. 1907’de México yakınlarında doğan Frida ıstırabın ne olduğunu çok erken yaşta öğrendi: 6 yaşındayken çocuk felci oldu, 18 yaşındayken geçirdiği korkunç bir otobüs kazasında belkemiği kırıldı… Genç ve delidolu Frida büyük duvar ressamı Diego Rivera’yla tanıştığı sırada, Meksika siyasal ve kültürel açıdan tam bir kaynaşma halindeydi. Yerli halk kültürlerine derinden bağlı Kahlo ve Rivera, evlilikteki bütün iniş-çıkışlara rağmen ayakta kalan bir sanat tutkusunun ve komünist mücadelenin içinde sonuna dek sımsıkı bütünleşmiş, efsanevî bir çift oluşturacaktı. Lev Troçki’yle dostluk kuran, gerçeküstücülerin hayranlığını uyandıran, en büyük fotoğrafçılar tarafından fotoğrafları çekilen Frida, esas itibarıyla, aralarında İki Frida ve Kırık Sütun adlı tabloların da bulunduğu otoportreler ve benzersiz natürmortlar yaptı. Acımasızlık ve mizahın, saflık ve küstahlığın birbirine karıştığı yapıtları, ıstırabını koca kahkahaların ardına gizleyen bu özgür, güzel ve cesur kadının kendisine benziyordu. Christina Burrus, sanatçının olağanüstü öyküsünü anlatıyor.
Sürrealist olduğumu düşündüler ama değildim. Rüyaları asla resmetmedim. Resmettiklerim benim kendi gerçeklerimdi.”
Çiçeklerin resmini yapıyorum, böylece ölmeyecekler.”
Kendi gerçeğimin resmini yapıyorum. Tek bildiğim, ihtiyacım olduğu için resim yaptığımdır. Aklımdan geçenleri olduğu gibi tuvale aktarırım.”
Uçmak için kanatlarım olduğuna göre ayakları n’apayım ki?” deyip nihai sonu hissetmesi, Diego ile evililiklerinin 25. yılında; yıldönümünden 17 gün önce Diego’ya hediyesini erken vermesi, ebedi ayrılığın çok yakın olduğunu hissetmesi… Bir çırpıda aklıma gelenler. Bunlar ve çok daha fazlası Christina Burrus’un “Frida Kahlo: Kendi Gerçeğimin Resmini Yapıyorum” isimli kitabında. Yapı Kredi Yayınları’nın Genel Kültür Dizisi kapsamında Mart 2011’de piyasaya çıkan bu kitabı çok seveceğinizden eminim. Kahlo ve Diego’ya İstanbul’da Pera’da rastlamış olanlardansanız daha da çok seveceksiniz. İyi okumalar.
Frida Kahlo ve Diego Rivera
Frida ve ünlü Meksikalı muralist Diego Rivera ilk kez 1922’de lisede bir proje üzerinde çalışmaya gittiğinde tanıştılar. Frida, Rivera’nın okulun konferans salonunda “The Creation” adlı bir duvar resmi yapış süreci boyunca Diego’yu sık sık ziyaret etti. Rivera’dan hem sanatsal ve hem de duygusal anlamda oldukça