''Yarık'ın bu tarafında merhamet yoktu; ağlamak ve gülmek vardı yalnızca. Frank'in sevinç gözyaşları döktüğü oluyordu (dehşet hissi yaşamadan bir saat, hatta bir nefes süresi kadar zaman geçirdiğinde bile), Mühendis'in ona ıstırap çektirmek için tasarladığı yeni korkunçluklar karşısında da bir o kadar paradoksal bir şekilde gülüyordu.''