Jacob pencereden dışarı bakınca bir kadının dönen şemsiyesiyle boğuştuğunu gördü. Kar taneleri kızıl saçları üzerine birer birer konarken kadın şemsiyeyi düzeltmeye çalışıyordu. Kadının çabalarını izelrken ona aşık oldu. Jakob zaten hep böyle pencereden bakıp, yüzlerinde kararılık gördüğü, hızla gidecekleri yere ualşmaya çalışan kadınlara aşık olurdu ve bun durum sonsuza dek sürecek gibi geliyordu ona.