Herkese Merhabalar,
Sultanlar serisini tam gaz okumaya devam ediyorum. Bu kitaba yıllar önce başlayıp, 150 sayfa okuyup bırakmıştım ama bu defa kararlıyım hepsini bitireceğim. :)
Konusundan öyle uzun uzadıya bahsedecek değilim bilmediğimiz şeyler değil ancak yazarımız nedendir bilmem Hatice ve Pargalı kavuşmasına yaklaşık 500 sayfa sonunda başlatabildi sonrası çok hızlı oldu. Yani başta ki o gereksiz yerleri kısa tutup Hatice ve İbrahim'in ilişkilerini ve başlarına gelenleri daha detaylı görsek ne olurdu acaba ?
İbrahim'in daha çocukluktan başlayan kölelik sonrasında Süleyman ile tanışıp, Payitahtta yükselmesini güzel aktarmış yazar. Hatice'nin naifliğini ve onunda başına gelenlerle olgunlaşmasını ve bu iki insanın bir araya gelişi de güzel oldu. Ama sonrası hızlandırılmış dizi finali gibi jet hızıyla geçti.
İbrahim Paşa'nın mevkisi yükseldikçe egosunun da artması ve bazı düşüncesiz tavırları sonunu getirdi malum. Bu kitapta Hürrem ile aralarında ki didişmeyi daha çok gördük ama yine de azdı. Hürrem'den bu kitapta çok nefret ettim.
Yazar bilinen gerçekleri baz alarak pek tabi kendisi kurgusallaştırıp güzel bir iş çıkarmış bence. Okurken o dönemlerdeymiş gibi hissettim. Araya bir kitap alıp, Cariyenin Kızı Mihrimah kitabını okuyacağım :)
Son olarak keşke Yazarımız İbrahim'in idamı sonrası Hatice Sultan'ın neler yaşadığını, özellikle erkek çocuklarınında boğdurulmasından sonra neler yaşadığına yer verseydi. Hiç onlardan bahsedilmemiş, öyle yarım kalan bir son gibi olmuş. Sonuçta 500 sayfa hem İbrahim hem Hatice'nin düşüncelerini bol bol okuduk ama en önemli yerde birden sona erdi... Bu yüzden puan kırıcam ...
Puanım : 9
