Most Liked Douwe Draaisma Posts
You can find Most Liked Douwe Draaisma books, most liked Douwe Draaisma quotes and quotes, most liked Douwe Draaisma authors, most liked Douwe Draaisma reviews and reviews on 1000Kitap.
Düş aslında uykunun bekçisidir. Uyanlmış düşlerde de işleyen aynı mekanizmadır. Uyuru uyandırmaya
çalışan uyaran -çarpan bir pencere, sokaktan gelen bir bağırtı- bir
öyküyle sarmalanır, böylece acil karakterini yitirir ve dolayısıyla
düş uykuyu bir süre daha uzatmış olur
Prospektif bellek kişinin yapacağı eylemleri hatırlamasını sağlar
REM UYKUSU VE RÜYALAR
Bu bulgulardan biri, en uzun, en canlı ve en tuhaf rüyaların REM uykusunun dördüncü ve son evresinde görüldüğü. Bir başka bulgu, rüyanın görülmesini takip eden ilk birkaç dakika içinde çoğu şeyi unutuyor olmamız. Uzmanlar deneği uyandırmak için rüya görüldüğüne dair fizyolojik sinyallerden sonra bir süre beklediklerinde deneğin rüyayla ilgili hatırlayacakları da azalıyor. REM uykusunun %80'lik bölümüne ereksiyon ve vajinada kan dolaşımının hızlanması eşlik ediyor. Ve İsviçreli süvarinin rüyasından biliyoruz ki, bunun nedeni erotik rüyalar değil: Ereksiyon sıradan rüyalarda da kâbuslarda da gözlemleniyor. Gözlerin alışılmadık hareketliliğinin de rüyaların içeriğiyle çok ilgisi yok. Uzun bir süre bu hareketliliğin nedeninin rüyayı gözlerimizle takip etmeye çalışmamız olduğu düşünüldü. Bu "tarama" hipotezi artık çürütüldü, çünkü aynı göz hareketleri, görsel rüyalar görmeyen doğuştan kör yetişkinlerde ve bakışlarıyla bir şeyi takip etmeyi bilmeyen yeni doğmuş bebeklerde de gözlemlendi.
Sayfa 61Kitabı okudu
Geç Kalanlar
Ben-bilinci genelde yavaş yavaş gelişir. Ancak kimi çocuklar bu bilince birdenbire ulaşır. Kimi durumlarda bu kırılma anı, aynı zamanda bir ilk anıdır. Hans Magnus Enzensberger Scheepmaker'a, iki yaşında yatağında dikilmiş paket servisinin elektronik arabalarını izlerken, arabaların uğultusunun ona "benim ben olduğunu bilme" duygusu verdiğini anlatıyor. Gelişim psikoloğu Kohnstamm yüz tane benzer "ben benim" anısı toplayıp inceden inceye analiz etmiş. Seksen dört yaşında olan C. G. Jung'un kendi ben bilincinin "uyanması" üzerine yazdıkları Kohnstamm'ın ilgisini çekmişti: "Aynı döneme ait bir başka önemli tecrübe daha var. Oturduğumuz Klein-Hüningen'den Basel'deki okula giderken yoğun bir sisin içinden çıkmışım gibi bir duygu sarıp sarmaladı içimi bir anda. O anda "ben benim" bilincine vardım. Ardımda, henüz arkasına hiç geçmediğim sisten bir duvar vardı. Tam o anda ben kendim oldum. Önceden de vardım ama her şey sadece olup bitmişti. Ama artık biliyordum ki, şimdi benim, şimdi varım."
Sayfa 31Kitabı okudu
UNUTMAK ÜZERİNE - GİRİŞ
Bir psikolog 2007 yılında bilimsel yazılarda toplam kaç tür bellekten söz edildiğini belirlemeye karar verdi ve sonuçta 256 sayısına ulaştı. Acaba unutmanın da bu kadar çok türü var mı? Unutma ediminin bu kitapta ele alacağımız veçheleri üzerine düşünürken, ilk etapta otobiyografik belleği, yani kişisel olayları kaydetmeye çalışan ve bunu başaramayınca bütün dikkatimizi yönelttiğimiz, hatta bizi düpedüz kaygılandıran belleği ele almayı kararlaştırdım. Yaşamımız boyunca daha çok şeyler unutacağız, ama bir daha doğumumuzu takip eden ilk iki-üç yıldaki kadar karmaşık bir unutma süreci yaşanmayacak. İlk anılarımızda unutmanın özel bir yeri vardır, unutma eylemi bu anıları sarıp sarmalar ve daha dikkatli baktığımızda, ilk anlarımızda ileride daha çok unutmamıza neden olacak unutma süreçlerinin tohumlarını görürüz. İlk anılarımızdan öğrendiğimiz, dilin ve ben-bilincinin gelişmesinin belleğe az da olsa yardımcı olduğu ama bir taraftan da ilk anılara ulaşmayı engellediğidir. Önümüzdeki kapı, ancak ardımızdaki kapı kapandığında açılır.
Rüyalar ise arkalarındaki kapıları hemen kapatır (bkz. s. 43). Rüya belleğimiz gayet zayıf. Tıpkı ilk anılarımız gibi rüyalarımızı unutuyor olmamız da belleğin işlevini aydınlatabilecek bir durum. Uyandığımızda —şansımız yaver giderse— rüyaların son sahnelerini hatırlarız ve geriye dönük zahmetli bir yeniden üretme çalışması başlar.
Sayfa 13Kitabı okudu