1981 Nobel Edebiyat Ödülü sahibi Elias Canetti'nin otobiyografik üçlemesinin ilk kitabını okuduk, bitirdik. @serpilsimseek ve @kitapsemasi ablamla Otobiyografi okumayı oldum olası zaten severim ama bundan ayrı, doyumsuz bir tad aldım. Sohbet havasında, samimi, içten, esprili bir anlatımı vardı. Hani bazen deriz ya sen konuş saatlerce ben dinlerim , sesi huzur verir. Hah burda fiziksel sesini duymuyoruz belki ama kaleminin sesi için ben aynı şeyi söyleyeceğim.
Bu kitapta çocukluğundan gençliğine kadar olan yıllarda onu kişisel, düşünsel, edebi, sosyal vb. alanlarda etkileyen kısacası onu bugünkü Elias Canetti yapan kişi, durum, olay ve olguları olumlu olumsuz tüm açık seçikliğiyle anlatmış. Özellikle babası, annesi, dedesi ve öğretmenlerinin etkisini net olarak görüyoruz. Farklı ülkelerde geçirdikleri yıllar sebebiyle oraların kültürü ve dili de gelişmesinde büyük rol oynamış. Özellikle annesinin dil öğrenme ve eğitim üzerindeki düşünce ve yaptırımları dikkat çekiciydi.
Dikkatimizi çeken bir nokta da çok küçük yaşlarda dahi birçok olayı ve kişiyi çok net hatırlayıp , hatırlamakla kalmayıp bunu aradan uzun yıllar geçmesine rağmen kaleme alabilmesiydi. Bu da sanırım büyük yazarların önemli özelliklerinden biri.
Otobiyografi okumayı sevenlerin kaçırmasın derim
