Ephraim Kishon

Ne Şeker Şeyler yazarı
Yazar
8.1/10
22 Kişi
61
Okunma
5
Beğeni
3.145
Görüntülenme

En İyi Ephraim Kishon Kitapları

Ephraim Kishon yazarının 10 üzerinden puanlarına göre en iyi kitapları

Hakkında

Ephraim Kishon (İbranice: אפרים קישון‎, d.23 Ağustos 1924-Budapeşte, Macaristan; ö.29 Ocak 2005-Appenzell, İsviçre), İsrailli mizah yazarı, senaryo yazarı ve yönetmen.rnrnMacaristanda Yahudi bir ailenin çocuğu olarak Ferenc Hoffman adıyla doğdu. Resim ve heykel öğrenimi gördü. Bir yandan da mizah yazıları yazdı. II. Dünya Savaşı sırasında Naziler tarafından çeşitli toplama kamplarına gönderildi. Sobibor kampına nakledilirken kaçtı ve savaşın geri kalanında "Stanko Andras" adlı bir Slovak işçi kisvesi altında saklanarak yaşadı. Savaştan sonra, Yahudi kimliğini gizlemek için soyadını Kishont olarak değiştirip Macaristana geri döndü. 1949 yılında bu kez kommünist rejimden kaçarak İsraile göç etti. Ephraim Kishon ismi iltica işlemlerini yapan memur tarafından verildi. Hayatı boyunca bir daha Macarca konuşmadığını yazmıştır.
Unvan:
İsrailli mizah yazarı, senarist ve yönetmen
Doğum:
Budapeşte, Macaristan, 23 Ağustos 1924
Ölüm:
Appenzell, İsviçre, 29 Ocak 2005

Okurlar

5 okur beğendi.
61 okur okudu.
1 okur okuyor.
69 okur okuyacak.
Reklam

Sözler ve Alıntılar

Tümünü Gör
. Her neyse, Zatopek'e zayıf verdim. 22 Ekim: Zatopek'in ağabeyinin topçu başçavuşu olduğunu unuttum. Batarya ateşi sabah saatlerinde, Hertzel'in fikirleri üzerinde çalıştığımız sırada başladı. Hemen sığınağa indik. Bu sığınak 1964 yılında, babası hava kuvvetlerinde pilot olan bir öğrencinin sınıfta kalması üzerine inşa edilmişti. Okul binasının etrafına yirmi kadar top mermisi düştü. Öğleye doğru, müdür elinde beyaz bayrakla sığınaktan çıktı ve kısa bir süre sonra teslim koşulları ile döndü: «Zatopek «iyi» alacak ve özür dilenecek...» .
. 13 Eylül: Bugün, bir ilkokulda, eğitimcilik karyerine başladım. Benden önceki öğretmen kaçmış. Kendimi çok mutlu hissediyorum. Dışları dikenli, içleri tatlı, kaktüs meyvası gibi çocuklarla dolu bir sınıftan sorumluyum. Geleceğimizin hammaddesi benim gibi bir yaratıcının elinde. Sınıfa girmeden önce, okulun müdürü benimle uzun bir görüşme yaparak, öğrencilerin yeni eğitim kuvvetlerine karşı ne kadar hassas oldukları konusunda beni uyardı; ben de müdüre dedim ki: «Eğitimcilik benim için bir geçim kaynağı değil, bir görevdir!..» Aslında bunu söylememe gerek bile yoktu. Bana aylığımın ne olduğunu söylediklerinde alay ediyorlar sandım. Ama alay etmiyorlarmış. Zararı yok, biraz zayıflarız, çalışırız, grev yaparız, durumu idare ederiz. Ulusumuzun demirbaşı gençlik, daha önemli. .
Reklam
Reklam