Babaannemin Usturası yazar Esra Pekin ile tanışma kitabım oldu. Arka kapak yazısını okur okumaz bu kitabı okumalıyım dedim çünkü karakterlerin buhran ve varoluş sancıları beni çok etkiledi belki de kendimden bir şeyler buldum o satırlarda.
Okuduğum, dili en iyi ve kendine özgü kitaplardan biriydi benim için. Yazarın kelimelerle dans etmesi, birçok şeyi biz okurlara bırakması bize anlatmak istediğini boğmadan anlatması kitabı tadından yenmez bir hale getirmiş.
Kitapta kaybolmuş insanlar okuyoruz. Mutsuz insanlar okuyoruz. Bu mutsuz insanların tanışmasını ve iki mutsuz insanın birbirleri için neler yapabileceğini, bir araya geldiklerinde neler olacağını okuyoruz. Bu iki insanın iç dünyasını seriyor gözlerimizin önüne. Onları cümlelerle adeta soyuyor sonra da bakın aslında hepimiz böyleyiz diyor. Hepimizin soyulması gereken yönleri var diyor.
"İnsan ne olmazsa yaşayamaz biliyor musun? Merhamet edeceği kimse yoksa yaşayamaz. Bazen hem öznesi hem nesnesi olur aynı cümlemin. Acıyacak kimsesi yoksa acınacak bir 'ben' yaratır." Diyor.
Farklı kitaplar, farklı bir dil arıyorsanız bu kitaba da bir şans vermenizi tavsiye ederim. Kitapla kalın sevgiler
