Ferenc Molnar Gönderileri
Ferenc Molnar kitaplarını, Ferenc Molnar sözleri ve alıntılarını, Ferenc Molnar yazarlarını, Ferenc Molnar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gereb başını önüne eğdi. Ona kabalık edeceklerini, kovacaklarını biliyordu, ama böyle sessiz, böyle küskün bir havayla karşılanacağını hiç ummamıştı. Hani bayılıncaya kadar dövselerdi onu, böyle oturmazdı içine. Çok üzgündü.
Sayfa 133Kitabı okuyor
Boka aklı başında bir çocuktu, ama insanların birbirine hiç benzemediğini, çeşitli yaradılışlara sahip olduklarını, bunu ancak nice acı deneyimden sonra öğrenebileceğimizi daha bilmiyordu.
Sayfa 129Kitabı okuyor
Benim hayatım bundan böyle hep su içinde mi geçecek? Kurbağa mıyım ben?
Sayfa 75 - YKY YayınlarıKitabı okudu
Düşma görülmedikçe en küçük şey bile korku verir onlara, ama ilk mermi kulaklarının dibinden geçsin hele, birden yüreklenir, ölüme koştuklarını bile unuturlar.
Sayfa 58Kitabı okuyor
Arsa... Eyy, dağlarda, ovalarda yaşayan, bir adımda ucu bucağı görünmez tarlalara ulaşabilen güçlü, kuvvetli, sağlıklı çocuklar! Siz ki güzelim mavi göğün altında yaşamaya, sonsuz uzaklıklara alışkınsınız. Siz ki devasa apartman blokları arasında yaşamak zorunda değilsiniz. Büyük kent çocuğu için boş bir arsa ne demektir bilebilir misiniz? O çocuklar için arsa, ova demek, kır demek, bozkır demektir. Çürük tahta perdelerle, göklere yükselen apartmanlarla sınırlanmış küçücük bir toprak parçası, o çocuklar için sonsuzluk ve özgürlük demektir...
Sayfa 23Kitabı okuyor
İnsanların birbirine hiç benzemediğini, çeşitli yaradılışlara sahip olduklarını, bunu ancak nice acı deneyimden sonra öğrenebileceğimizi daha bilmiyordu.
Öyle çocuklar vardır ki onlar için "başeğmek" bir zevktir. Ama çocukların pek çoğu ne de olsa "buyruk vermek"ten hoşlanır. İnsanlar böyledir.
Ey güzel, sağlıklı ova çocukları; siz ki kendinizi kırda, sonsuz düzlükte, adına "gökyüzü" dedikleri bu güzel, büyük, mavi cam fanus altında bulmak için yalnızca birkaç adım atmaya gereksiniminiz var; siz ki büyük uzaklıklara, geniş ufuklara bakmaya alışkınsınız; siz ki yüksek yapılar arasına zincirlenmiş olarak yaşamıyorsunuz; siz bir Peşte çocuğu için boş bir arsanın ne demek olduğunu bilemezsiniz. Peşte çocuğunun ovası, kırı, düzlüğü hep budur. Onun için sonsuzluğu, özgürlüğü bu anlatır. Bir yanından köhne bir tahtaperdeyle sınırlanan, öteki yanlarında büyük yapı duvarları göklere doğru yükselen küçük bir toprak parçası. Şimdi artık Pâl Sokağı'ndaki Alan'da, kiracılarla dolu, dört katlı büyük bir apartman somurtuyor ve bu insanlardan belki hiçbiri, bu küçük toprak parçasıyla birkaç zavalı küçük Peşte çocuğunungençliği arasındaki ilgiyi bilmiyor.
Cevap vermedi. Yüzünde acı bir gülümseme vardı.
Sayfa 113 - YKY YayınlarıKitabı okudu