İşin garip tarafı kitabı ne zaman ve nereden aldığımı hatırlamıyorum. Size de oluyordur. İki kalın kitabın arasına sıkışmış kalmış, beklemiş. Unutulmuş ve değersiz de hissetmiş midir? Çok eskiden kitaplarla konuşuyordum fakat büyüdüm! Dünyanın başka bir yerinde, tanımadığım başka çocukların kitaplarla konuştuğunu, kitap kahramanlarının sesini duyduğunu düşünmek, buna inanmak hoşuma gidiyor.
Kapak fotoğrafında yer alan kızın gözlerine bakıyorum, kim ki? İtalyan mıdır nedir diye geçiriyorum içimden.
Okumaya başladığım anda ne olacağını biliyor gibiyim!
Sık yaşanıyor mu böyle hikayeler?
Sürekli başkalarının başına gelir bu katır kutur şeyler!
Bir arkadaşın arkadaşı, tanıdığın tanıdığı, iş yerinden birinin, eski mahalle sakinlerinden…
Birbirini çok seven iki kız kardeşin arasına ne girebilir?
Sahi, en son ne zaman mektup yazdınız? Göndermediğiniz oldu mu hiç?
27 Mart 2024
Ali Gülcü
Bir Nefes Gibi
