İlkokuldayken okumuştum bu çocuk kitabını. Fener Balığının Kayıp Işığı...
Sanırsam okulun aldırdığı kitaplardan birisiydi bu da. Aradan seneler geçmesine rağmen, ve o dönemden pek çok şeyi hatırlayamasam da, geçen günlerde bu kitap düştü aklıma. İsmini net, kurgusunu net hatırladığım; taaa o zaman beni etkileyip kendine hayran bıraktıran bu kitabı şimdi tekrardan okudum :')
Çocuk kitaplarını hep çok severim zaten. Dili, verdiği mesajlar çok tatlı. Çocuk kitaplarının sadece çocuklara okutulmaması, büyüklerin de illa illa bakması gerektiğini düşünüyorum.
Hele o Poli... Kapaktaki tatlı mimiği wjbsnabsna bir çocuk kitabında bile favori karakter seçmesem olmaz. Ha bir de en sevdiğim bölüm var tabii.. Bunca senedir zihnimden silemediğim ve şimdi de bayıla bayıla okuduğum bölüm: Şarkı Söyleyen Solucanlar Diyarı. Farklılıklarından dolayı şarkı söylemek yerine dudak oynatmaya zorlanan sesi güzel solucanlar..
Demek istediğim son şey.. Yazarımıza bir okyanus dolusu sevgi gönderiyorum! Yazmak büyülü bir iş ya. Bir ilkokul çocuğunu yazarak etkileyip, anılarında böyle derinlemesine yer edebilmek çok sihirli. Ve çok da hayran olunası, saygı duyulası.. Önünde eğiliyorum ve teşekkürlerimi sunuyorum Göktuğ abii
Okuyun yahu, güzel bir yolculuğa çıkarsınız Loppi ve Poli'yle. Küçük denizanası ve fener balığıyla tanışmanızı isterim :)
Hoşçakalın, kitaplarla kalınn.
