Hasan Özkılıç Sözleri ve Alıntıları
Hasan Özkılıç sözleri ve alıntılarını, Hasan Özkılıç kitap alıntılarını, Hasan Özkılıç en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hafız, ne güzel söylemiş değil mi? Demek seninde ezelden dağlanmış dilin öyle mi? Hafız'a ortak olmuşsun...git otur masanın başına, git! Sende gönlünde ki fırtınayı kağıda dök, git!
Düştüm bir yola, yol belli değil... Bakalım beni nereye götürecekti bu yol, kimlerle karşılaşacaktım. İçimde, çok farklı zamanlara, mekanlara yolculuk yapacakmışım gibi bir his vardı. Ah Şima ah!
"Biri diğerine, ey sen kan
ben bir şekilde buraya elden düşmüşüm.
Diğeri dedi ki, ben dikenin acısıyla,
diken toplayanın ayağından damlamışım."
Pervin-i İtisami
Kadın çıktı odadan, Baharistan'ı okumaya devam etti. Bir sayfaya geldiğinde takıldı, bir bölümü bu kez sesli sesli okudu:
"Bütün ömür defterleri dünya hayatının
sahifeleridir. Akıllıların vermiş olduğu bu öğüdü iyi düşün. Bahtiyar o kimsedir ki; bu temiz defter üzerinde ancak hayırlı yazılar ve hayırlı eserler bırakır."
Kitabı bıraktı, çaydan bir yudum aldı, defteri çekti önüne, dolma kaleminin kapağını çıkardı, biraz düşündü, sonra yazmaya başladı.
Ne çok kimsesizleri anlattım bugüne kadar sana hatırla. Yalnız değilsin. Dünya böyle bir dünya işte. Sonunda herkes yalnız. Ha erken ha geç, ne fark eder. Hadi kalk! Yollara düşelim.
Sayfa 77 - KırmızıkediKitabı okudu
Orada, o yolculukta, onun adını yalnız kargalar duydu dilimden. Başka kimseye söylemedim. Bana söz verdiler kara kargalar, onlar da kimseye söylemediler..
Sayfa 53 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Dişleri vardı rüzgârın, hem de diken diken dişleri. Kulaklarımı ısırıyordu..
Sayfa 48 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
"Ne istiyorsun benden? Beni sahipsiz mi belledin, söyle, sahipsiz mi?
"Yook! Sahipsiz olan benim, kimsesiz, vurgun, her gün ölen benim!"
Sayfa 41 - Can Yayınları - Kement Attın Koydun Beni Tuzağa adlı öyküdenKitabı okudu
Yalnız değilsin.Dünya böyle bir dünya işte. Sonunda herkes yalnız.
O milyonlarca gözün içinde, o milyonlarca kalabalığın içinde o göz bana öyle bir bakış bakıyordu ki; içim eziliyordu, içim kırılıyordu, içim paslanıyordu. Bana dedim ya!...
Sayfa 30 - Can Yayınları - Diyarbekir Dolar Şimdi adlı öyküdenKitabı okudu
Biliyordu da bir yandan, biliyordu ki ben artık yetişkin masalı dinlemek istiyordum. Bunu da biliyordu, ama ne yapsın ki bana anlatacağı, beni inandıracağı yetişkin masalı da yoktu.
"Ev dediğin zemberek devesi. Ne koysan kaldırır." Ne koysan kaldırır. Ne koysan! Hayallerini, düşlerini... Yaşanmış, yaşanmamış ne varsa... Anılarını, üzüntülerini, gözyaşlarını, sevdalarını, terk edilmişliklerini... Zemberek devesi. Ev dediğin..
‘Kalbime ateş düştü/ içinde yâr da yandı/ Su serptim ateş sönsün/ Serptiğim su da yandı...’
Sayfa 120 - Can YayınlarıKitabı okudu
Yüzü hüzne batmış. Dokunsan dökülecek gözyaşları…
Sayfa 40Kitabı okudu