Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
En Eski Hasan Öztoprak Yorumları ve İncelemeleri
En Eski Hasan Öztoprak sözleri ve alıntılarını, en eski Hasan Öztoprak kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
TÜYAP kitap fuarından aldığım Hasan Öztoprak kitabı. Başlarda biraz bocaladım,fakat sonralarında elimden bırakmadım. Öyle ki ilk defa böyle bir şey yaptım; kitap bittikten sonra sosyal medyadan yazarı bulup ona “bu yazılanlar gerçek mi?” Diye mesaj atmıştım :) cevabı beni daha da şaşırtmıştı
Eski basımı okudum ve 159 sayfaydı.Aslı erdoğan hayranı olduğum için kitabı almak istedim lakin kitabın baskısı yok ve bulması zordu ama sonunda buldum ve aldım.Aslı erdoğandan soğudum demek istemiyorum.Çünkü bu bir tek taraflı anlatılan kitap.Kitapta geçen Elda isimli kız aslında hepimizin bildiği Aslı Erdoğan.Ana karakter S ise kitabın yazarı olan Hasan Öztoprak.Aslı Erdoğan bu kitabı hiç okumamış ve psikolojisi çok etkilenmiş.Şayet kitapta geçenler doğru ise(ki umarım öyle değildir) Aslının özel hayatı oldukça karışıkmış.Ama şunu unutmamalıyım ki beni alakadar eden şey Aslı Erdoğanın özel hayatı değil yazıları.(Gerçi evet özel hayatını merak ettiğim için kitabı buldum ve okudum :)) Hasan Öztoprak gerçekten Aslı erdoğan'a çok aşıkmış.Her şeyi bile bile bi insan neden ateşe atar ki kendini? Her şeyi haketmiş demek istemiyorum ama öyle.Kitabın sonunda yazar bir de hikayeyi Aslı Erdoğandan dinleyin diyor açık açık.Hoş değil.Keşke ana karakterin Aslı olduğunu bilmeseydim....belki severdim kitabı.
Sevginin tanrısal bir duygu olduğunu düşünüyorum, hatta tek tanrısal duygu: nedeni ve zamanı yoktur. Biriktirilerek ya da emek verilerek sevgi oluşmaz; ilk anda ya vardır ya da yoktur. Sevgi başka bir şeye de dönüşmez, hele nefrete... Nefret bir şeyin karşılığıdır, bir sürecin sonudur. Sevgi karşılıksızdır, ne başlangıçtır ne de sonuç, sadece vardır, bazen anlamsız bir şekilde...
#hakikatinölümü bir iç hesaplaşma romanı. Gerçekle kurgunun içiçe geçtiği bir roman. Kimliklerin, maskelerin, işkencelerin, geçmiş ve gelecek arasında kaybolanların, vicdanın, cinnet sınırına gidip gelenlerin, hep orada kalanların hikâyesi. Hakikat kavramı ve onu algılayışımız... Zihin karmaşaları...
Gerilim-polisiye türündeki eseri okurken zaman zaman kendisiyle çelişkiye düşen insan sorar: Hangisi hakikat? Suç ne? Adalet, şiddet, vicdan kavramlarını yeniden sorgulamaya sebep olan, derin düşünceye sevk eden ve zihne kazınan final sahnesinden sonra okuduğum yazarın notu da ayrıca şaşkınlığa uğrattı beni.
Kitabın şu an satışı var mı bilmiyorum, benim elimdeki 2006 ilk basımıydı. Nedense kitaplığımdan bana göz kırptı o kadar yıl sonra yeniden okumak istedim.
Çocukken izlediğim filmlerde ya da okuduğum kitaplarda, hikayenin (mutlu ya da mutsuz) sonuna gelindiğinde hep sonrasını merak etmişimdir. Esas kızla esas oğlan evlendi, peki şimdi ne olacak? Ya da ayrıldılar, yollarına nasıl devam ettiler? Hep merak ederdim. Bu kitap işte tam da benim çocukluğuma hitap ediyor. Hikaye bitiyor zannediyorsunuz, tam da o anda, şaşırtıcı bir biçimde, peki sonra ne oldu? sorusunu yanıtlıyor yazar. Çok da sürpriz bir sonla.. Gerçekten çok ustaca yazılmış, bir o kadar da duygusal bir kitap, bir solukta okudum. Herkese tavsiye ederim.
200 syf.
9/10 puan verdi
Yazarın ilk okuduğum eseriydi. 1943 yılında Adapazarında yaşayan bir ailenin hikayesi anlatılmaktadır. Akyüz ailesinin büyük kızı Meliha ile çocukluk aşkı olup aynı zamanda da akrabası olan Arif'in aşkı da anlatılmaktadır. Kitap da Arif ve Meliha'nın birbirleri ile konuştuğu mektuplara da yer verilmiştir. Arif'in İstanbul'a gitmesiyle birbirlerine olan sevgileri hiç azalmayıp mektuplaşarak ilişkilerini sürdürmüşlerdir. Küçüklükten beri birbirlerine olan sevgilerini dikkate almayan Meliha'nın annesi Semiha Hanım zaman geçtikten sonra azalır diye düşünerek üstelememiştir. Ama sonrasında anlam veremediğim bir şekilde sanki kızına düşman olan bir anne profili vardı Semiha karakterinde.
Meliha'nın mektuplarını okuduğunuzda dönemin deprem, savaş vb. zorluklarının yanı sıra sevdiği Arif'e mektuplarını fazla ara vermeden göndermiştir. Kitapta en sevdiğim karakterlerden biri olan Meliha'nın en yakın arkadaşı olan Nermin, arkadaşının her zorluğunda yanında olarak ona hep destek olmuştur. Kitabın sonunda hiç tahmin etmeyeceğim şeyin ortaya çıkması beni inanılmaz şaşırttı ve biraz da üzdü. Kitapta şunu fark edeceksiniz ki Meliha'nın sevgisi ne savaşın ne de depremin olumsuz koşulları onu yıkabilmişti. Belli zamandan sonra artık Meliha'ya o kadar çok şaşırdım ki sevgi denilen şeyin onda hiç tükenmediği aksine her şeye rağmen gögüs verip emek vermesine de hayran kaldım.