İnsanın en değerli birikimi hafızasıdır. Akıl defterine ihtiyaç duymadan hatırlamak, hatırlamıyor olmanın verdiği umarsızlıktan uzaktır. Kimi zaman unutmaya sığınmak ezinçleri ertelemekten öteye gidemese de hatırlamak yaşanan an'ların tek mirasıdır. İyilikle, mutlulukla geçen tek an'a dahi sahip olamayanların geçmişi yoktur.
Anlamak, anlatmaktan önce gelir. İletişimin temel gereği anlamak, kavramak, akıl erdirmek, öğrenmek demek. Dinlemek de anlamın ilk şartı.
Anlamak, yalnızlığın sona erişidir.
İnsanların yaşantıları farklılıklar gösterse de herkes kendini farklı gibi görse de özünde benzerdir. Farklı olduklarını savunanlara aynı koşulları sağladığınızda beğenmeyip eleştirdiği insanlar gibi davranırlar. Böyledir, değişmez kanun gibi kanıtlanmıştır.
Zengin-fakir, genç-yaşlı, mutlu-mutsuz herkesin sonu aynı. Değiştiremeyeceğimiz tek şey ölümdür hayatta. Aslında bütün dertler toprağın kabulüdür.
Ölümün arkasından geleceğini bilmesine rağmen insanların hiç ölmeyecekmiş gibi yaşaması gariptir.
Adalet nerededir, insanın içinde mi yoksa dışında mı? Kimdir adil;güçlüler mi güçsüzler mi, kahramanlar mı korkaklar mı, zenginler mi yoksullar mı?
Güçlü olan adil midir?