İstihbarat servislerinin bir oranda, hem de yüksek bir oranda, iktidarla özdeşleşmesi doğal, hatta gereklidir ama bu oranın yüzde yüze erişmesi, tabii demokrasilerde, tehlikelidir. Ulusal haberalma servisi, bir de Y.1.S.'le özdeşleşme yolunu tutarsa, düşünün, tehlike ne doruklara erişir. Benim gibi birinin gördüğü bu gerçeği, her çeşit gereçle do naulmış Y.1.S., ülkemizde özdeşleşme işine, kanımca 1950'lilerde girmiş ve bu yoldan ayrılmayı asla düşünmemiştir. Bunu önlemek için elimizde, vatan sevgisinden başka acaba ne vardır? Mesela ben, ])emirel ile Ecevit'in, birbirilerini yemiş olmalarını kınarım ama her ikisinin de vatanseverlik örneği gösterdiklerine inanının. Onların iktidara gelişle rinde dış kaynakların desteği hiç gizlenmemiş, Demirel için Fulbright bursu, Ecevit için Kissinger'in öğrenciliği bonservis gibi zikredilmiş tir. Tabii bonservisi verenler, bunu verdikleri kişilerin yararlan için değil, kendi yararlan için vermişler, fakat istediklerini elde edemeyince belgeyi yırtmaya heveslenmişlerdir. Bir bonservis için ülke satacak, tasmaya boyun uzatacak birini hiçbir zaman bulamayacaklardır, ama artık biliyorsunuz, ben çok defa yanılmış bir insanım.