İsmail Yılmaz Sözleri ve Alıntıları
İsmail Yılmaz sözleri ve alıntılarını, İsmail Yılmaz kitap alıntılarını, İsmail Yılmaz en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Suç işleyerek yükselenler, yükseldikleri yerde kan dökerek tutunurlar.
Sayfa 87Kitabı okudu
Korku, insanın içindeki ürküntüdür. Ölümle hayal arasındaki zaman farkı uğultulu bir kurşun sesi kadardır.
Sayfa 123Kitabı okudu
Şu dünya denilen bir avuç çamur topağında kim bilir neler, nelere yüklüdür. Her şeyi kudret eliyle kuşatmış olan kaderin gizli ellerine inanmamak ve hayran olmamak mümkün mü?
Sayfa 258
Sevmeye görsün insan, kendinden geçer, benlikten sıyrılır, bir çiçek, bir dağ, bir su ve bir kuş olur çıkar…
Sayfa 196
"Seni özlüyorum." diye bağırdı. "Sen yokken hasretinden mumlar gibi eriyorum. Varken hiç yetmedin bana. Nedendir bu açmaz? Sevgi mi, alışkanlık mı, nefret mi? Neredesin Mihriban? Oralardan ne kadar çok el etsen de, gel desen de, bekliyorum desen de gelemiyorum sana. Elim kolum bağlı. Yollar uzun, yollar çetin. Oralara gelmeme ferman çıkmadı daha. Bekliyorum o fermanı. Özlüyorum…"
Sayfa 254
"Yaralanma değil" diye fısıldadı. "Verem! Sona ermiş bir hastalığın ölüme teslim oluşu!... Veremin en son noktasında kan birdenbire boşanır. Gerisin geri kalbe gidemeyen kan, ağızdan dışarı fırlarken boğar atar insanı."
Sayfa 77Kitabı okudu
Zaten oldum olası hep sevdalıdır Osmanlı...
Sayfa 75Kitabı okudu
Sanki ben kendimi anlıyorum... Neyim ben? Kimim? Et ve kemik yığını içinde, biraz ot ve biraz da et yiyerek yaşamaya çalışan bir yeryüzü sürüngeni mi?
Sayfa 50Kitabı okudu
Sa'de sokaklarında, ellerim cebimde, gözlerim ayaklarımın ucunda dolaşırken ben neredeyim,sen neredesin ?
Sayfa 38Kitabı okudu