Hollandali cocuk edebiyati yazarı jaap ter haar'ın kitabidir. ismi kişisel gelişim kitabını hatırlatsa da aslında bir çocuk kitabıdır. on yaşında kör olan "beer" isimli çocuğun hikayesidir. kör olmak ilk başta bir çocuk için korkunç gibi görülsede zamanla dünyanın sonu olmadığını fark eder. her durumda insanın mutlu olabileceği veya ayak uydurabileceğini, yazar yalın bir dille anlatmıştır. oldukça umutvari bir kitap olsada kör olduktan bir süre sonra insanların yüzünü unutup, sesleriyle hemhal oluşu düşündürücüydü. özellikle annesinin yüzünü unutması ifade edilen satırlar beni oldukça duygulandırdı.
İyiliğin unutulmaması gerektiğini hatırlatan bir kitap. Her ne kadar çocuk kitabı olarak geçse de her yaş grubuna hitap ettiğini düşünüyorum. Düşmanın dost olabileceğini, karşımızda diye herkesi aynı değerlendirmemiz gerektiğini vurguluyor . İnsanların aslında bir tebessüm uğruna yaşadığını gösteriyor. Kitabın son cümlesi çok etkileyici "Nefret içinde yasamamiz gerekiyorsa özgürlüğümüzü bize ne yararı olur ? "
Kitabın konusu savaşa karşı kendi imkanlarıyla dayanan küçük bir çocuğun yaşadıklarını anlatıyor. Bunu anlatırken kitabın kahramanı Oleg ile birlikte üzülüyor birlikte seviniyorsunuz, savaşın acı gerçeklerini insanın tüm duygularıyla hissetmesini sağlayan ve okura büyük zevk veren bir kitap. Aynı zamanda sadece savaşı değil insanlığı da çok güze bir şekilde işlemiş. Savaşın içinde insanı en güzel hâliyle anlatmış. Mükemmel bir kitaptı. Hoşça kal Oleg ve Leningrad.