Demokrasi, insanlar arasındaki işbirliğini vurgularken, çok fazla sayıda okul, notlar için, dereceler için, kaynaklar için vb. rekabeti teşvik etmektedir.
Öğretmenlerin "vasıfsızlaştırılmış" olması ve işlerinin başkalarının fikir ve planlarını uygulama olarak yeniden tanımlanması, demokrasinin okullarımızda nasıl eritildiğinin en açık ve en yakışıksız örnekleri arasındadır. Dahası, okula dayalı yönetim hakkındaki konuşmaların çoğu böyle bir merkezileştirmeyi tersine döndürmek içinmiş gibi görünüyorken, aslında gerçekte olup biten şey, sınırlı kaynaklar için verilen mücadeleler nedeniyle BİZATİHİ OKULLARI SUÇLAMAK VE ONLARI KENDİLERİNDEN UZAK YERLERDE VERİLEN POLİTİKA VE PROGRAM KARARLARINDAN DOLAYI HESAP VERMEKLE YÜKÜMLÜ TUTMAKTIR.
Bu kitap, demokrasiye gönülden bağlı olan, demokratik yaşam biçimine değer veren, okulların demokratik yerler olabileceğine inanan ve bu inançları uygulamaya koyma cesaretine sahip olan eğitimciler hakkındadır.