Kaybolan fikre, yaşama ağlıyorum. Bazen eskiden ressam oluşuma ve devam etsem nasıl bir hayatımın olabileceğine ağlıyorum. Kayıp kimliklerime ağlıyorum. İhtimallerime ağlıyorum.
Tenimin altında hissettiği o acı hiç azaldı mı, bilmiyorum. Azaldığını düşünmeyi seviyorum, sıcaklığın serinlediğini düşünmeyi.Artık daha iyi olduğumu düşünmeyi seviyorum. Ama çoğu günler acıların arasında gerçeği göremiyorum.