1984’te Psikanaliz Maurice Bouvet Ödülü’nü alan Paris Psikanaliz Derneği’nin asil üyesi olan Cournut, 2003’teki ölümünden önce aynı derneğin başkanlığını da üstlendi. Öteki yapıtlarından bazıları şunlardır: L’ordinaire de la passion, PUF, “Le fil rouge”, 1991; Psychanalyse et sexualité, Dunod, “Inconsient et culture”, 1996; Épître aux Œdipiens, PUF, “Épîtres”, 1997; Le mal-être, P. Israël, A. Jeanneau, J. Schaeffer ile birlikte, PUF, “Débats de psychanalyse”, 1997; Pratiques de la psychanalyse, J. Schaeffer ile birlikte, PUF, “Débats de psychanalyse”, 2000.
Kadınların cinsel açıdan gözü doymaz varlıklar olduğu ve erkeklerin onları tatmin etmede büyük güçlük çekecekleri fikri evrenseldir. (...) Ortaçağ tarihçileri yapıtlarında karıları tarafından zehirlenen bir sürü prensin öyküsüne yer vermişler, harem dairesinde mayalanan binbir çeşit büyüye değinmişlerdir (...) Tarihçiler bu korkuya görünüşe bakılırsa üstü kapalı ama varlığı bayağı hissedilen bir korku daha eklerler: 'Her akşam yatağına giren gözü doymaz şehvetini tatmin edebileceğinden emin olmadığı o Havva...'
Erkekler; onları kadınlara açıkça ya da sinsice egemen olmaya kışkırtan bu dişiyi şeytandan arındırmayı denemek üzere birbirlerine her zaman hikayeler anlatıp durmuşlardır: Kuramsal, bilimsel, ahlaki vs. hikayeler. Yani korkuyu setlemek ve iktidarı haklı çıkarmak üzere anlatılan, aldatıcı girişimler olmaktan öteye gitmeyen hikayeler... Hiç kuşkusuz sayılamayacak kadar çok olan bu hikayeler dünyanın her tarafında, çeşitli mitlerde, ideolojilerde ve dünya görüşlerinden sayısız biçimler altında ama ortak temeller çerçevesinde boy gösterirler.