Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
En Yeni Jean Teule Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Jean Teule sözleri ve alıntılarını, en yeni Jean Teule kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Dansa Davet gibi konusunu yaşanmış olaylardan alan kitaplar açık ara tercih sebebim. Her ne kadar çoğunlukla üzücü olsalar da. :(
Kitabın arka kapak yazısı oldukça ilgimi çekince okumaya karar verdim .
Kitapta 1518 yılında Fransa'nın Strazburg şehrinde ortaya çıkan şiddetli yoksulluk, açlık sonucu yaşadıkları sebebiyle aklını kaybeden insanlar arasında yayılan dans salgınından bahsediliyor. Öyle ki bu insanlar dans etmekten perişan bir hale düşüyorlar. Hekimler, belediye yönetimi ve kilise bu soruna çözüm yolları bulmaya çalışıyor. Sonunda kilise kendince öyle bir çözüm buluyor ki...
Ruhban sınıfının dini istismar etmesi üzerinde ağırlıkla duruluyor kitapta.
Türklerden ve onlara karşı duyulan korkudan da sıkça bahsedilmiş. Bir Türk olarak bu kısımlarda gülmekten kendini alamıyor insan.
Allah'ın, Hz. İsa ve Hz. Meryem'in adlarının geçtiği bazı yerlerin beni rahatsız ettiğini de belirtmeden geçmeyeyim.
#jeanteule // #sağanakaltında
@selyayıncılık
Geleceğe yön verecek Yüz Yıl Savaşları’nın sonlarına doğru; Fransa ve İngiltere orduları Calais yakınlarında savaş hazırlığı içerisindedir. Fransa soylularının kibir, hırs, gösteriş düşkünlüğü içinde ve sayıları İngiliz’leri katlayacak kadar çok olan ordusu, ziyafet sofrasında zaferini kutlayıp taktiklerini oluştururken bu savaşın felaketini görebilen tek bir kişi vardır: ZAMBAK ÇİÇEĞİ…
Üstelik bambaşka bir görev icabı orada bulunmasına rağmen…
Sağanak altında gerçekleşen her detay için Teule; sarkastik, ironik ve sıra dışı anlatım gücüyle şöhret, açgözlülük, hırs ve kibrin detaylarını; ihmalleri ve ihtimalleri, sorulması gereken doğru soruları olağanüstü kalemiyle okuruna anlatır -her zaman olduğu gibi.
Benim çıkarımlarıma gelirsek:
Tarihi iyi bil!
Kadınların önsezilerini asla hafife alma!
Kibrine, hırsına yenik düşme!
Ne olursa olsun tüm olasılıkları değerlendir!
Eskiden şövalyeler, baronlar, kontlar varmış; şimdi milyon dolarlık servete sahip olanlar var; aradaki fark o güzelim dolarlar cephenin önünde yer almak için birbirleriyle savaşmıyorlar, arka plan onlar için daha güvenli.
Haydi buyurun!
Sahne sizin!
Bir de “Atlar hâlâ kişnemedi…” (okuyanlar anlayacak.)
Savaşın vahşi atmosferini gülümseyerek soludum #jeanteule ile.
“İngilizler savaş kurallarına aykırı davrandılar, ama yani, bu da bir kriket partisi degil ki!”
Gelir mi TÜRK'LER..
TÜRK'LER geldi mi ,gelecek mi, gelir mi, gider mi?
Ah bu TÜRK'LER şehirlerin rüyalarına girmişler...
Katliam dolu tedavi yöntemleri... korku, hile ve kurnazlık üzerine...
Eğer psikolojik olarak hassas bir dönemdeyseniz kesinlikle uzak durmanız gereken bir kitap. Gerçek bir olaya dayanıyor olması daha da zorlaştırıyor. Ama konu akışı, betimlemeler o kadar iyi ki okuyucuyu kahrediyor.
Aile yadigarı İntihar Dükkanı'nı işleten Tuvache'ler, gerçekten de yaptığı işe uygun, karamsar birileri. Öyle ki çocuklarına intihar eden ünlülerin isimlerini vermiş, Lucréce Tuvache kızı Marilyn'i uyuturken ona Yalancı Çoban hikayesini anlatmak yerine bir çobanın aşkı uğruna kendisini bir falezden denize attığı ya da Külkedisi yerine Kleopatra'nın intiharını anlatıyor. Anlayacağınız biraz çatlak insanlar :D
Bu ailenin en küçük çocuğu Alan, tam anlamıyla ailenin zıttı diyebiliriz. Onların değimiyle hayatı tozpembe görüyor ve insanları intihara teşvik eden ailesi yerine insanları intihardan vazgeçirmeye çalışıyor, intihar girişimlerini sabote ediyor.
Küçük Alan'ın ailesini bu karamsar hayattan nasıl kurtardığı, İntihar Dükkanı'nı nasıl bir şaka dükkanına çevirdiği bir hikaye. Mutlaka okumanızı tavsiye ederim.
benim için kitapların mevsimleri vardır ve intihar dükkanı yaz mevsiminde okunacak bir kitap değildi. yine de bu ön yargımı kırmak için elimi attım. yazarın ölüm ile ilgili aforizmalar kasacağını düşünmüştüm fakat ölümü o kadar normal bşr çizgiye oturtuyor ki tüylerim diken diken oldu okurken. markete gittim, iki tane ekmek bir de kendimi asacak bir ip aldım havasında yazılmış. beni ölümü bu kadar normalize etmesi çok etkiledi. insanlara intihar etmeleri için araç gereç satışı yapan bir dükkanın ailenin en küçük çocuğu ile nasıl bir değişime uğradığını görüyoruz. yazar bunu yaparken de bir karikatürist olmasının getirdiği mizah yeteneğini kullanıyor. yer yer güldüğüm zamanlar oldu kesinlikle. vincentın boğazına bıçak dayayıp ağzına krepler sokuşturması beni cidden koparttı. kitabın sonunu aslında aşağı yukarı tahmin edebiliyordum ama yine de "lan..." dedim. okunmasını kesinlikle tavsiye ettiğim bir kitap ama 'aklınızı ve kalbinizi sağlam tutun.'