Kızılderili geleneğine göre aynadaki görüntümüz normal insanlık durumumuzu temsil eder;kendi içimizde hapsolduğumuz ve dünyayı koşullanmış, kendi içinde tekrar eden, dolayısıyla yaratıcılıktan uzak bir yer olarak gözlemlediğimiz bir bakış açısı. Bu bağlamda kendimizi yansıtan aynayı kırmak bu sınırlı dünya görüşünü aşıp yaratıcı kaynağın sonsuz olasılıklarına geçmek demektir.