Johanna Spyri

İnsan çocukluğunu sevebildiği müddetçe gerçekten mutlu bir hayata imza atmış demektir.

Fazlalıklar ve eksiklikler birbirini dengeleyemeyen ve insan üzerinde olumsuz ifadeler bırakan bir çeşit yaşamdır.

Bazı çocukları o kadar küçük sevinçlere alıştırırlar ki büyük sevinçlerin ne olduğunu bilmez ama küçük şeylere büyük kelimesini kullanacak kadar sevinirler.

Eline eski bir oyuncak verirsin önce idrak edemez çünkü hayatında daha önce böyle bir sevinçle tanışmamıştır. Bir an kendini düşüncelere verir. Elinden alınacağını düşünüp oyuncağa çok umut bağlamaz. O kadar alışmış ki çocukluğun saklambaç ve koşma üzerinde kurulu olduğuna...
O, eski bir oyuncağa, yüzünde binlerce çocuğun gülümsemesinin birleşimi kadar büyük sevinçler yaşarken, bu alışılmışın dışında olan çocuğa yeni bir oyuncak verirler onu istemez, başka birini ister ya da değerini bilmez kırıp atar ve yenisi için ağlar.

Bazı şeylerin değerini bilmek hatta elindekinin kıymetini bilmek bu yaşlarda şekil alıyor ve insanı kadir kıymet sahibi yapıyor. Belki de bu yüzden bilmiyorum ama bir çocuğa okunması ya da okutulması gereken bir kitap olarak görüyorum.

Heidi, küçük şeylerle mutlu olmasını bilen, büyüyüp küçülen çocuk örneklerinden. Küçük yaşta dağlarda yetişip ince düşüncelere sahip akıllı ve çocuk olgun kelimelerini tek karakterde toplamıştır. Eğitim için dedesinden alınıp götürülen Heidi, kendine çok iyi bir arkadaş edinir. Yürüyemeyen arkadaşı bir süre sonra Heidi ile kardeş gibi olur. Arkadaşının gülmesini sağlayıp, her konuda teselli eden Heidi onun yürümesi için adeta çırpınır. Onun mutluluğu artık kendi mutluluğu olmuştur. Heidi belli bir müddet sonra dedesinin yanında tekrar gönderilmek istenir. Ama kızlar birbirinden ayrılmak istemez. Bu dönemlerde dost olmak bir yana arkadaş olmak bile nimet haline gelmiştir. Heidi aynı zamanda hayvan ve doğa sevgisi olan bir çocuktur.

Şunu söylemek isterim ki çocuğu olan okur arkadaşlarım; çocuklarınızı bu tür kitaplarla yetiştirmeniz ona doğa, dost, hayvan sevgisini aşılama konusunda size yardımcı olabilir.
Aynı zamanda çocuğunuza küçük yaşta kitap aşkı da armağan edebilirsiniz. Bana göre üç yaşından itibaren bir çocuğa doğunun günlerinde minik kitaplar hediye edilmeli. İki cümle ile başlayan bir hayat ileride bir asır olabilir.
İyi okumalar.

Evet bu kitabı bu gün evde kız kardeşim okurken gördüm hatta bana tavsiye etti yedinci sınıfa gidiyor bende merak edip okudum ve hakikaten kardeşimi takdir ettim benim bu kadar kitap okurken böyle bi kitaptan haberim olmaması yaşam mücadelesi nasıl verilir yılgın düşüp pes mi edecez yok sa çevreden toplumdan gelecek bütün tepkilere rağmen yeni bir yol bulup her şeye ragmen inatla yaşam için bütün bedeleri ödeyecekmiyiz (bende kendime kitap arkadaşı buldum artık yaşasın)

Ben bu kitabi bi günde okudum çünkü kitap okadat heycanlıydıki biraktığımda aceba sonra ne olacak diye terse kitabı alıp okuyordum ve sonu gerçekten çok güzel ve heyecanlı bitti. son

Heidinin başına gelenler gerçekten acı verici olaylar.Ama bu olanlar karşısında dimdik durup herkezle iyi anlaşıp,Klaranın yürüyebilmesine pozitif etki sağlamasıda yani bence olağanüstü birşey.Bu bize şunu açıklarki hiçbir şey karşısında boynu eğik yaşamamalıyız

Heidi, maşuku çoban Peter, kentten gelen Klara, asık suratlı fakat iyi yürekli dede ve biraz salak gibi duran ama hep yardıma koşan senbernar ayıdan bozma köpek... Bana çocukluğumda edebiyatı sevdiren kitaplardan biridir. Ama daha da önemlisi sütü sevdiren :) Bence Heidi'nin en büyük başarısı bu.

Küçük yaşta öksüz ve yetim kalan Heidi'nin huysuz dedesi ve hayatın tüm aksiliklerine rağmen neşesini kaybetmemesi beni çok derinden etkilemiş, hayata dair umudumu neredeyse geri getirmiştir. Olay örgüsünün büyük çoğunluğunun dağlarda geçmesi ders verici niteliktedir. Alp dağlarının şifalı sularından ve Heidi'nin anlamsız neşesinden derman bulan Clara ise bu hikayede takdir ettiğim karakterlerden biridir. Fakat en büyük dersi okuyuculara Peter vermektedir, gözleri kataraktan dolayı görmeyen nenesine bakan bu koca yürekli Peter hayatın yükünü küçük yaşta sırtlamış, buna rağmen haline şükretmeyi bilmiştir.

Annemin aldığı ilk kitaplarımdan biriydi. Yurt dışında yaşadığımız için, o dönem Türkiye'ye gelmek benim için yeni kitaplar demekti. Bizim dönemimizde, Almanya da, Türkçe kitap bulmak imkansızdı :(

Bu kitap annemin bana ilkokulda aldigi kalın öykü kitabinin icinde yer alan bir hikayeydi. Kaç defa okuğumu hatırlamiyorum bile. Annem hangi hikayedesin diye sorunca sürekli heidi cevabını verirdim. Hâlâ aynı hikayede misin? derdi. Bilmez di ki bu benim ilk okuyuşum değildi. İnanın bu kitabı okumanın yaşı yok. Tekrar okuyacağım. Büyüklere ricam şu ki eğer okumayı bilen bi çocuğunuz varsa bu kitabı onlara hediye edin. Keyifli okumalar:)

çocukluğumda okuduğum muhteşem kitaplardan biri,Heidinin o isviçre alplerindeki mutlu hayatı benim hayal dünyama çok şeyler katmış olacak ki,bilinç altında öyle bir yerlerde yaşamayı arzulamışım hep,yıllar sonra kendi köyümüzde ormanlarda ,çayırlarda gezerken Heidinin o çocuksu mutluluğunu hissedebiliyorum,çocukluğumda o güzellikleri yaşayabilmeyi çok isterdim,