Bazen birinden -ya da birilerinden- alırız, oldukça uzun bir süre. Onlara geri vermenin bir yolu yoktur. Bize hizmet ediyorlardır. Bu onların armağanlardır -bize değil, kendilerine.
İnsanlar "iç kötülük"lerinin derinlerine inecek kadar sabra (ve cesarete) sahip olduklarında, orada bir barış, sükunet ve sevinç denizi görürler. Kendilerinin gerçek doğası olan iç güzelliğe ulaşmışlardır.
Doğrusu siz oldukça nezih bir insansınız, öyle değil mi? Tabii ki, öylesiniz. Nereden mi biliyoruz? Kötü, günahkar, uyuşuk insanlar bunun gibi kitapları okumazlar. Okusalar bile, kesinlikle bu sayfaya kadar gelemezler.