10 yıldır -beş yaşındayken St. Ignatius'a başladığından beri- rahibelerin öfkesinden korkarak yaşamıştı. Cezalarından korkmayı ilk olarak arkasında oturan bir arkadaşına sakız uzattığı için Rahibe Katherine parmaklarına cetvelle vurduğu zaman öğrenmişti. Eli, günün geri kalanı boyunca kanamıştı ama Rahibe Katherine revire gidip bi yara bandı yapıştırmasına bile izin vermemişti. "Çarmıha gerilmişken İsa bile bir yara bandı istemediyse, sanırım sen elinde küçük bir kesikle dayanabilirsin Luke." demişti. Sınıf, İsa ile ilgili konuşmasına gülmüştü ama Rahibe tek bir bakışıyla öğrencileri susturmuştu.
"...hepimizin de bildigi gibi seytan sinsice firsat kollar. Ve hicbirimizin dokunulmazligi yok. Ve kabul edersiniz ki cocuklar,en korunmasiz olanlarimizdir."
"Tanri istedikten sonra imkansiz diye bir sey olamaz," dedi peder sebastian, "nefes aldigi surece inanci ve umudu bir araya getirebilen herkes, tanri dilerse selamete kavuşabilir."
Hepimizin bildiği gibi şeytan sinsice fırsat kollar. Ve hiçbirimizin dokunulmazlığı yok. Ve kabul edersiniz ki çocuklar, en korunmasız olanlarımızdır." John Saul/Şeytanın Labirenti