Jorge Bucay, Arjantinli bir gestalt psikoterapisti, psikodramatist ve yazar. Bu kitabı okurken, kendisinin en büyük hayranlarından biri olduğumu söyleyebilirim.
Hepimiz, sosyal hayatta olduğu gibi özel hayatımızda da kendi
kendini yıkan, bizleri belli başlı davranma biçimlerine iten, bir tür
duygusal körelmeden dolayı acı çekeriz.
Ruhsal anlamda, bizim daha sağlam olmamıza imkan tanıyacak bir yol bulmamız gerekir ve bu yol da sevgi ile maneviyata sıkı
sıkaya bağlıdır. Sevgi, insanın ruhsal sağlığının yaptığı en iyi dışavurum şeklidir. Bizi birbirimizden ayıran saldırganlık, korku ve
paranoya gibi hastalıklı dışavurumların tamamen zıttıdır.
İlk bölümünde felsefeden oldukça bahseden kitapta, felsefi bakış açısını en çok beğendiğim Kant'a da yer verilmişti. İnsanın asosyal doğasınını savunanlar: Montaigne, Pascal ve La Bruyere. Bununla savaşılması gerektiğini savunanlar: Kant, Hobbes, Machiavelli ve La Rochefoucault. Son olarak bu kabul edilmelidir diyenler: Sade, Didero ve Nietzsce olarak ayrılmış ve nerdeyse hepsinde bahsedilmişti. Bu alanda verilen bilgileri oldukça yeterli buldum ve ayrıca Hegel'in birliktelikler hakkında olan görüşlerinin eklenmesi de kitabı boyutlandırmıştı.
Kitap temelde birliktelikleri Dikey ve Yatay birlikteliklere ayırmış ve ikisini de ayrı bölümlerde oldukça detaylı olarak anlatıyor. Kesinlikle tavsiye ediyorum kitabı okumanızı.
